Wie niet loopt, is een loser

In de nasleep van de 20 km door Brussel pakt de krant De Morgen pakt vandaag uit met een groot artikel over de loopschoen als statussymbool. Of hoe lopen in sommige gevallen ook voor sociale druk kan zorgen en ongezonde vormen kan aannemen.

We vullen vandaag de dag onze vrije tijd helemaal anders in dan vroeger. “Ook na de werkuren willen we nog presteren, of het nu om koken of lopen gaat”, zegt socioloog Ignace Glorieux (VUB) in De Morgen. “Zijn we goed in iets, zoals de 20 kilometer door Brussel uitlopen, dan etaleren we dat met plezier op Facebook. Zodat iedereen kan zien dat we een tof en spannend leven leiden, waarin geen seconde verloren gaat.”

Professor sportbeleid Jeroen Scheerder (KU Leuven) beaamt dat: “Een wedstrijd uitlopen is als een sociaal visitekaartje, waarmee je maandag op het werk kunt uitpakken.” Alleen zorgt die invulling van vrije tijd ook voor stress. Volgens Glorieus krijgen we angst dat we iets gaan missen. “Dat maakt ons heel onrustig en in sommige gevallen zelfs depressief. Want kijken hoe anderen zichzelf opblazen, maakt allesbehalve gelukkig.”

Waarom we er absoluut bij willen zijn op zulke evenementen is Koen Wilssens van RS Lab eenvoudig. “Naar Tomorrowland wil toch ook iedereen? Bovendien doet volgens mij de helft mee voor een uitdaging of weddenschap. Het is eigen aan de tijdgeest.” Bewegingspsycholoog Filip Boen (KU Leuven) treedt hem bij. “We leven in een belevingscultuur. We hebben al zo veel materiële welvaart dat we onze kicks halen uit dingen beleven. Zoals en masse door een Kennedytunnel of Wetstraat lopen. En hoe meer mensen meedoen, hoe groter de sociale druk wordt om het ook te gaan doen.”

BEWIJS VAN VOORBEREIDING OF MEDISCHE SCREENING?

Met de druk om te presteren, groeit ook de groep middelmatige, weinig voorbereide lopers. “De tijden worden trager terwijl het aantal lopers in de breedte blijft stijgen”, zegt Koen Wilssens. “Of dat allemaal mensen zijn die slecht voorbereid zijn, is moeilijk te zeggen. Maar ik krijg alleszins mensen over de vloer die denken dat ze met twee maanden training een wedstrijd kunnen uitlopen, terwijl je minstens een half jaar nodig hebt.”

Sportartsen zijn het erover eens dat onvoldoende voorbereid aantreden in een wedstrijd als de 20 km het grote probleem van het lopen is. Sportarts Chris Goossens en hartspecialist Brugada pleiten daarom voor een medische keuring om aan een startnummer te geraken. Dokters Marleen Finoulst en Patrick Vankrunkelsven zeggen in een opiniestuk in dezelfde krant dan weer dat er geen enkel bewijs is dat een massale keuring doden en infarcten kan voorkomen. Het zou er integendeel heel wat mensen van weerhouden om nog te sporten en dus in het algemeen een negatiever effect hebben voor de gezondheid.

Filip Boen is dan weer voorstander van een bewijs van voorbereiding. “In dat geval zouden mensen die willen deelnemen aan een stedenloop een attest moeten voorleggen waaruit blijkt dat ze al eens aan een kleinere loop hebben deelgenomen. Dan weten ze immers wat hen te wachten staat en het is minder afschrikwekkend dan een medische screening, die bovendien niet sluitend is.”

Volgens coach Paul Van Den Bosch van Energy Lab is het in de eerste plaats de sporter zelf die verantwoordelijk is voor zijn gedrag. “Iemand die een stratenloop doet of de Mont Ventoux beklimt met de fiets zou uit zichzelf een medische screening moeten laten doen. Grote loopevenementen zijn schitterend, maar mensen moeten hun doelen realistisch houden, en zichzelf niet willen overtreffen. Zich ervan bewust worden dat zo’n wedstrijd uitlopen een inspanning is die een verantwoorde voorbereiding vergt. En dat het goed is om op voorhand eens de huisarts te contacteren.”

Lees het volledige artikel in De Morgen van dinsdag 20 mei.

Like this article? Share it!

Misschien vind je deze ook interessant?