Trio loopt 10 miles én marathon

Een marathon is niet genoeg voor Pol De Sadeleer, Bjorn Van Camp en Nadia Bernaerens. Op 21 april lopen ze in Antwerpen eerst de 42,195 km én vervolgens nog eens de DVV Antwerp 10 Miles.

Gazet van Antwerpen brengt in aanloop naar de DVV Antwerp 10 Miles & Marathon wekelijks reportages, tips en trainingsschema’s. Deze week komen Pol De Saedeleer (45), Bjorn Van Camp (40) en Nadia Bernaerens (42) aan bod. Op 21 april zullen ze voorafgaand aan de 10 Miles ’s ochtends de marathon lopen. Alsof die dubbelslag nog niet volstaat, nemen ze de dag voordien deel aan Limburgs Zwaarste, een ultraloop van 100 km met 2.200 hoogtemeters.

Het trio zoekt overal ter wereld extreme loopuitdagingen op. “Wij kunnen niet gewoon doen”, klinkt het. Maar hoe krijgen ze hun hobby verzoend met hun agenda? “Door heel gestructureerd te leven en je tijd optimaal te gebruiken”, zegt De Saedeleer. “In een gemiddelde week train ik zo’n tien uur. Mensen die in hun tuin werken of televisie kijken, besteden minstens evenveel tijd aan hun hobby. Als je écht wil, vind je tijd.”

En hoe krijg je dat thuis verkocht? “Als papa van twee kleutertjes kan ik alleen maar ’s avonds de baan op. Sociaal is dat inderdaad een zware belasting”, zegt Van Camp. “Anderzijds: mijn vrouw heeft nu een gelukkige man en mijn kindjes hebben een gelukkige papa.”

Hoe verslaafd zijn jullie? “Zonder training ben ik snel vies gezind. Mijn familie herkent de symptomen al”, zegt Benaerens. Van Camp beaamt dat: “Als vakantieweekends met de kindjes beperkt blijven tot passieve uitstapjes, moét ik ’s ochtends zeker 25 km lopen, anders ben ik de rest van de dag slechtgezind. En na een dag of drie zonder training , begin ik te trillen.”

“Trillen? Zo ver laat ik het nooit komen”, repliceert De Saedeleer. “Desnoods sta ik vroeger op of sla ik een maaltijd over. Door een overvolle agenda ben ik zelfs een tijd lang tussen middernacht en drie uur gaan joggen op de dijk in Lier. Na een paar nachten begon de patrouillerende politie me al te kennen. Maar ik weiger over een verslaving te spreken. Alsof het een ziekte is en joggen mijn therapie. Alsof ik wegloop van iets. Ik doe dit gewoon doodgraag.”

Like this article? Share it!

Misschien vind je deze ook interessant?