Met een goed gevoel blikt televisie-en-radiomaker Peter Van de Veire terug op zijn nieuwe muziekprogramma Pop up live dat vorige zomer op de buis kwam. Veel tijd om uit te rusten was er niet, want ondertussen is hij alweer bezig met de dagelijkse uitzending van De Grote Peter Van de Veire Ochtendshow op MNM. Zelfs in de zomer was het dus druk voor de naar Temse uitgeweken Waarschotenaar. Evident is het voor hem dan ook niet om een gaatje te vinden voor een uur sport.
Van de Veire is nog maar enkele weken geleden verhuisd en hij zoekt nog volop naar leuke loopplekjes in de directe omgeving. Hij neemt ons mee op een rondje van zowat 4 km langs groene weiden, met als enige toeschouwers enkele tientallen apathische koeien, die wat verveeld naar die in het zwart geklede loper staren. Of toch niet … ook een opgeschrikte boerin komt snel poolshoogte nemen, wanneer het flitslicht van de fotograaf de rust in het landelijke decor verstoort.
Hoe belangrijk is lopen in je leven?
“Als ik mijn best doe, trek ik één tot twee keer per week mijn loopschoenen aan voor een rondje van een vijftal kilometer. Het drama is dat de goesting om te gaan lopen meestal ver te zoeken is. Mijn vrouw is op dat vlak veel gedisciplineerder, zij vertrekt gewoon. Die afkeer voor lopen dateert al van in mijn kindertijd. Zo heb ik verschrikkelijke herinneringen aan de Coopertest die we moesten doen op de speelplaats van het College. In plaats van ons uit te leggen dat we onze krachten moesten doseren, liet de leerkracht ons als een kip zonder kop vertrekken. Het duurde niet lang tot we helemaal buiten adem waren en dan duren 12 minuten héél lang. Ook de Scholencross staat in mijn geheugen gegrift. Het duw-en-trekwerk bij de massale start en de onderlinge schoppartijen onderweg … Brrr, ik krijg het er nog altijd koud van.”
“Ik heb verschrikkelijke herinneringen aan de Coopertest die we moesten doen op de speelplaats van het College”
Peter Van de Veire
Kom je uit een sportief nest?
“Mijn vader was een fanatieke voetballer. Hij speelde zelf op zaterdag, en op zondag ging hij altijd naar een match kijken. Toen ik eraan dacht om ook te beginnen voetballen, raadde hij me dat af, omdat hij vond dat het heel slecht was voor de knieën. Ik begon dan te turnen, maar uiteindelijk bleek dat ook niet zo goed te zijn voor de gezondheid. Ik kreeg last van de rug en de polsen, en al snel vond ik de speelpleinwerking en het uitgaansleven interessanter dan wekelijks 6 tot 8 uur te trainen in een muffe gymzaal. De gevolgen lieten zich direct merken: op nauwelijks een jaar tijd kwam er 15 kg bij. Toen ik ging samenwonen in Gent vond ik dat het zo niet verder kon en trok ik mijn turnbroekje en sportschoenen aan. Zoals zovelen maakte ik toen de fout van veel te snel te lopen. Ik was mijn straat nog niet uit of ik stond al tegen de muur: helemaal buiten adem en met pijn in de borst.”
“Sinds ik traag loop, geniet ik veel meer”
Peter Van de Veire
Heb je intussen geleerd om trager te lopen?
“Het was mijn vrouw die me tipte om echt traag te lopen en sindsdien geniet ik veel meer. Het doet zoveel meer deugd als je loopt zonder pijn en zonder steken in de zij. Als ik nu terugkom van een tochtje, ben ik blij dat ik gelopen heb en ik voel achteraf ook dat ik veel meer energie heb. Lopen heeft veel voordelen, ook op het podium merk ik dat. Als je zingt, is je ademhaling heel erg belangrijk en als de conditie in orde is, presteer je gewoon beter. Dat geldt overigens ook voor mijn radiowerk. Ik moet gruwelijk vroeg opstaan en als het dan nog eens slecht weer is, valt het niet mee, om 6 uur ’s morgens de vrolijke Frans te moeten uithangen in de studio. Maar als ik me goed in mijn vel voel, dan lukt dat veel beter.”
“Lopen heeft veel voordelen, ook op het podium merk ik dat”
Peter Van de Veire
Toch heb je het moeilijk om uit die luie zetel te komen. Een loopmaatje kan helpen …
“Dat geloof ik best, maar met anderen lopen is niet zo evident, want er moet zich altijd iemand aanpassen aan het tijdstip en ook aan het tempo van de ander. Na de presentatie van mijn ochtendprogramma vertrek ik rond 13 uur naar huis. Ik eet eerst wat en kruip daarna in bed voor een middagdutje. Rond 15 uur loop ik dan een toertje. Er zijn niet zoveel mensen die op dat tijdstip vrij zijn. Ik zou met een van mijn redacteurs kunnen afspreken, maar met Stan durf ik niet te lopen want hij is veel te snel voor mij. Miguel Wiels vraagt regelmatig om te gaan squashen, maar dat komt er ook niet van. Het moet al in onze agenda’s passen en dat is best moeilijk. De enige met wie ik af en toe op pad ga, is mijn vrouw.”
Wedstrijden zijn blijkbaar niet aan jou besteed, maar ten voordele van het goede doel ga je wel graag de uitdaging aan.
“Ik heb al tweemaal meegedaan aan de Wings for Life World Run in Ieper. Ik vind het een fantastisch concept met de catcher car die je zolang mogelijk moet proberen voor te blijven. Het enige probleem is dat ik helemaal vooraan mag starten en dat betekent dat honderden mensen je dan tijdens de eerste kilometers inhalen. Dat is niet zo goed voor het zelfvertrouwen. Maar toch was ik heel blij met mijn resultaat. Tijdens de eerste editie hield ik het zowat 6 km vol, dit jaar haalde ik ruim het dubbele. Ik vind het wel heel straf wat Joke van de Velde deed, ze liep meer dan 23 km. Zelf voel ik die competitiedrang veel minder. Dat is ouder worden, zeker?”
“Op de Wings for Life World Run mocht ik helemaal vooraan starten. Honderden lopers haalden me in de eerste kilometers in, niet zo goed voor het zelfvertrouwen”
Peter Van de Veire
Dat gebrek aan competitiedrang is toch vreemd voor een tweevoudige wereldrecordhouder?
“(lacht) Tja, ik ben inderdaad recordhouder radio maken, zowel individueel als in duo (met Eva Daeleman, red.). Als ik me een doel stel, dan kan ik daar ook heel geconcentreerd naartoe leven. Als voorbereiding op de wereldrecordpoging heb ik me bijvoorbeeld laten begeleiden door professor Hespel. Voor radio maken lukt dat, voor lopen vooralsnog niet. We zijn net op vakantie geweest in Oostenrijk waar we lange bergtochten hebben gemaakt. Die werden bekroond met fantastische vergezichten. Maar toen we plots aan een enorm steile helling kwamen, kreeg ik een kortsluiting in mijn hoofd. ‘Waarom doe ik dit? Ik kan toch evengoed de kabelbaan nemen’, gonsde het door mijn hoofd. Om de een of andere bizarre reden kan ik die klik niet maken. Nog niet … Stel dat iemand me uitdaagt om een marathon te lopen, wie weet ? neem ik dan wel de handschoen op. Ik heb mateloos respect voor iemand als Tom Waes die telkens weer zijn grenzen verlegt, maar die speelt wel in een andere liga dan ik. Die kent echt geen limieten.”
“Stel dat iemand me uitdaagt om een marathon te lopen, wie weet neem ik dan wel de handschoen op”
Peter Van de Veire
Hoe vervelend is het om continu herkend te worden tijdens een wedstrijd?
“Er zijn veel mensen die langs de kant van de weg staan te supporteren en dat is absoluut niet vervelend. We leven gelukkig in Vlaanderen waar de mensen heel beleefd zijn. Wel hou ik er niet zo van om tijdens het lopen een babbeltje te slaan met anderen. Je verspeelt daarmee te veel energie en daarom loop ik bijna altijd met muziek in de oren. In Ieper heb ik dat bewust niet gedaan, omdat het zo asociaal overkomt. Maar op een bepaald moment liepen er twee madammen in mijn buurt continu te tetteren. Ik werd daar echt onnozel van.”
Let je een beetje op je voeding?
“Ik doe mijn best, maar ik eet heel graag vettige zaken. Soms tot in het extreme toe. Ik ben letterlijk grootgebracht met boerenkost onder het motto: ‘het moet niet verfijnd zijn, als het maar veel is’. Ik kijk niet op een beetje boter extra, échte boter. Af en toe heb ik ook een pak friet met mayonaise nodig. Vorig weekend had ik overdag te weinig gegeten en liep ik langs een kartonnen doos vol hamburgers en braadworsten. Met veel smaak heb ik er zo twee naar binnen gewerkt en dat gaf zo’n goed gevoel. Uit ervaring weet ik dat alcohol prestaties niet bevordert. Tijdens de week probeer ik dat echt te beperken, maar in het weekend kan het wel. Niets leukers dan op zaterdagavond een flesje rode wijn te kraken.”
Wat is je mooiste loopervaring?
“Tijdens de Provincieshow, jaren geleden, was Jani Kazaltzis mijn stylist en daaruit ontstond een hechte vriendschap. Samen met hem deed ik mee aan het programma Beste Vrienden. Onze tegenstanders waren niet van de minsten: Bart De Pauw en Tom Waes. Tijdens de laatste proef moesten we een heel eind lopen. Je zou het misschien niet meteen denken, maar Jani is een heel straffe loper. We hebben elkaar toen gemotiveerd en vooruitgeschreeuwd. Dat was echt een heel aparte ervaring. Achteraf bleek dat we meer dan 10 km hadden gelopen. En dat in lange broek en met zware boots aan!”
