Rode vruchten zijn rijk aan antioxidanten, polyfenolen en flavonolen, die heel wat gezondheidsvoordelen met zich meebrengen. Veenbessen scoren hoog op vlak van deze drie gezondheidsbevorderende stofjes. Bovendien stelt nieuw onderzoek dat met name hun hoeveelheid polyfenolen in veenbessen interessant is dankzij de hoge concentratie A-type PAC. Dit zeldzame type van zogenaamde ‘proanthocyanidinen’ zou de grootste gezondheidseffecten met zich meebrengen.
Snellere tijden
Tot zover de theoretische achtergrond over dit fruit, hoe dragen veenbessen nu bij aan je sportprestatie?
Om het effect van veenbessen op fysieke inspanningen na te gaan, vroeg een onderzoeksteam aan een groep getrainde lopers om gedurende 28 dagen een veenbessendrankje te consumeren. Voor en na deze periode moesten de lopers zo snel mogelijk een 1500 meter en 400 meter voltooien.
De studie toonde aan dat suppletie van veenbessen over een periode van 28 dagen de prestatie op de 1500 meter verbeterde. De voordelen werden niet waargenomen bij een eenmalige inname, wat de consistente consumptie benadrukt.
Na 28 dagen verliep de zuurstofopname van de spieren efficiënter en werd de 1500 meter gemiddeld 1,5% sneller afgelegd. De onderzoekers verklaren het effect mede door de grote hoeveelheid antioxidanten van veenbessen, waardoor het lichaam efficiënter gebruik kan maken van de beschikbare zuurstof – een cruciale factor bij uithoudingssporten. Hoewel er geen verbetering kon worden vastgesteld op de 400 meter, bleek het veenbessendrankje wel het melkzuur na de inspanning tegen te gaan.
Allen aan de veenbessen?
Net als bij de meeste wetenschappelijke onderzoeken zijn er ook aan deze studie beperkingen verbonden. Er kon namelijk geen placebopoeder ontwikkeld worden (het drankje werd specifiek ontwikkeld door de wetenschappers) en het niveau van polyfenolen in het bloed kon niet worden gemeten om de biobeschikbaarheid in het lichaam na te gaan. Toekomstige studies zouden dus op zoek moeten naar een waardig placebo voor het veenbessensupplement en onderzoekers moeten bloedtesten afnemen om de biobeschikbaarheid van polyfenolen te achterhalen.