Marathon des Sables tegen kanker

Op 6 april trekken Filip en Frank richting de Marokkaanse Sahara om in de broeierige hitte zeven marathons in zes dagen tijd te lopen. Hun drijfveer is Bart Verbeeck, de kankerpatiënt die vorig jaar na een strijd van zeven jaar tegen botkanker besliste om waardig uit het leven te stappen.

“Zelf heb ik in 2006 schildklierkanker gekregen”, vertelt Frank in Het Belang van Limburg. “Ik ben nu nog in nabehandeling. De Koppen XL-reportage van Phara De Aguirre over Bart heeft mij erg aangegrepen. Ik heb toen contact opgenomen met Joris, de broer van Bart. Wie de Marathon des Sables loopt, mag een goed doel kiezen. Dat van ons was dus snel gekozen: Barts Weg vzw, het fonds van Bart dat het Sarcoomonderzoek aan de KU Leuven ondersteunt.”

“Iedereen die ons wil steunen, kan een vrije bijdrage storten voor dat onderzoek. Net voor we vertrekken laat de KU Leuven weten hoeveel er gestort is. Dan weten we exact voor hoeveel euro per kilometer we lopen. Het is voor Bart dat we lopen, en voor iedereen die met kanker geconfronteerd wordt.” 

GEÏNSPIREERD DOOR TOM WAES

En waarom precies de Marathon des Sables, een van de zwaarste sportieve uitdagingen ter wereld? “Het idee is gegroeid door de uitzending van Tomtesterom, waarin Tom Waes deelneemt aan de wedstrijd”, vertelt Filip. “Veel ervaring in het lopen heb ik niet. Ik heb wel lang gevoetbald en veel gefietst.” Frank is wel een fervent loper. “Ik heb al een stuk of tien marathons gelopen”, vertelt hij. “Maar dit is toch een beetje extremer (lacht).”

Anderhalf jaar geleden zijn ze samen beginnen te trainen. “We zien het volledig zitten”, zegt Filip. “Al besef ik dat het heel zwaar gaat worden. We moeten ongeveer 42 kilometer per dag overwinnen, met een rugzak van 10 kilo. Daar moet alles inzitten wat we in die 6 dagen nodig kunnen hebben: van kleren tot eten.”

Dat Frank zelf schildklierkanker overwonnen heeft, maakt zijn deelname aan de extreem zware loopwedstrijd extra moedig. “Fysiek ben ik terug in orde”, zegt hij. “De dokters hebben hun fiat gegeven. Maar natuurlijk is mijn ziekte wel een extra motivatie om de eindstreep te halen.”

“Hoe snel dat gebeurt, is niet zo belangrijk”, zegt Filip. “Als het maar binnen de tijd is. Ik denk ook niet dat ik de volledige afstand zal lopen. Bijna niemand doet dat. In normale omstandigheden loopt de snelste loper van een marathon 22 kilometer per uur. In de Marathon des Sables is dat 14 kilometer per uur. De traagste loopt daar 3 kilometer per uur. Dat is trager dan wandelen. Eerder slenteren (lacht).”