Het concept is vrij simpel samen te vatten: eén persoon wekt op de assault bike energie op door sneller dan 18 mijl per uur (bijna 29 km/u) te trappen. Vanaf dat tempo springt een wit licht aan, het startsein voor de andere persoon om aan de oefeningen te beginnen. Daarvoor krijg je punten.
Valesca en ik hebben op voorhand ruimschoots de tijd om onze tactiek te bespreken als team Running Strong: ik start op de assault bike, Valesca begint met de drie oefeningen. Na een ‘ronde’ van drie oefeningen wisselen we. Lijkt een strak plan. Daar gaan we! De praktijk verloopt iets anders dan de theorie. Amper enkele seconden na het startschot ondervind ik dat de assault bike zijn naam niet gestolen heeft. Wat trapt dat ding zwaar! Na mijn beginspurtje – volledig volgens plan – zit ik al diep in het rood. Een korte blik op mijn rechterbuurvrouw leert me dat ik geen uitzondering ben. Na een dikke minuut ziet ze eruit alsof ze elk moment van haar fiets kan vallen. Dus steek ik ook maar een tandje bij, terwijl ik mijn gemiddelde snelheid boven de 20 mijl per uur probeer te houden. Ik laat me hier niet kennen!
Er zijn ook voldoende zaken die de funfactor hoog houden. Zo is de sfeer onder de deelnemers uitstekend en houden steeds meer voorbijgangers op de Kunstberg halt om een kijkje te nemen en ons aan te moedigen. Ook het klank- en lichtspektakel op deze mooie locatie bevordert de ‘sfeer en gezelligheid’.
Het volledige verslag lees je in ons zomernummer (nu in de winkel) of hier digitaal.
