Terwijl veel lopers kiezen voor een buitenlandse marathon of een ‘grote klepper’, was de Great Breweries Marathon een logische keuze voor onze 35-jarige redactrice Josefien. Ze liep er al 3 jaar op rij de 25 km – 3 deelnames waaraan ze, ondanks de loden hitte elke keer, zeer mooie herinneringen bewaart. “Ik herinner me nog goed dat ik vorig jaar, toen ik aan de finish kwam van de 25 km en zag dat ik een PR had gelopen, bij mezelf dacht: allright, volgend jaar loop ik hier de marathon!” schrijft ze daarover. En zo geschiedde.
Van haar eerste marathon herinnerde Josefien zich dat het vooral lastig en pijnlijk begon te worden na de 30 km, zowel fysiek als mentaal. Ze ging ervan dat het tijdens de Great Breweries, haar tweede marathon, ook zo zou zijn:
“Die 30 was er veel sneller dan ik had verwacht. Rond 29 km liep ik langs Brouwerij Bosteels in Buggenhout. Daar was veel ambiance en dat gaf mij een enorme boost! Blijkbaar was ik een van de eerste vrouwen en daardoor kreeg ik veel applaus. Het was ook een beetje beginnen regenen en die verfrissing was best wel aangenaam. Dus voor ik het wist had ik 30 km in de benen. Op dat moment wist ik al dat ik sowieso de finish ging halen. Want ik was nu al zo ver geraakt, ik ging het niet meer laten schieten. Dat zou wel zonde zijn. Ik voelde me goed en ik had nog wat reserves om de pijn aan te kunnen. Rond 31 km passeerde ik mijn vriendin, die stond te supporteren. Uiteraard kon er nog een grote glimlach vanaf maar het was vergezeld van de woorden: ‘het begint nu wel pijn te doen hoor’. Echt fysieke pijn op een bepaalde plaats voelde ik niet, het was meer een gevoel van vermoeidheid. Ik wist dat ik mijn knop moest omdraaien en er niet aan mocht denken, wat me ook lukte. Maar terwijl de eerste kilometers van de marathon voorbij vlogen, leken die van 30 tot 37 toch wel een pak trager te gaan. Ik had het gevoel dat ik als een slak vooruitliep, al zei mijn sporthorloge van niet want mijn pace bleef gelijk. Mentaal was dit echt een zwaar stuk, een gevecht tegen mezelf zeg maar. Een marathon loop je niet alleen met je benen maar voor een groot deel ook met je hoofd. Gelukkig heb ik een koppig hoofd en geef ik niet snel op!”
Uiteindelijk finishte Josefien na 3u34’14” en ze werd daarmee de vijfde vrouw. Benieuwd naar het volledige verhaal van onze redactrice en ‘haar’ Great Breweries Marathon? Check dan haar blog! Wie weet inspireert het je wel om volgend jaar ook aan de start te staan in Breendonk! De datum voor 2020 is nog niet bekend, maar we houden je zeker op tijd op de hoogte!
