Jessica Hay lijdt aan overgewicht en begon dit jaar te lopen. Haar doel: een marathon lopen. Haar startgewicht: 198 kilo. “Ik wilde een doel vooropstellen dat niet rechtstreeks te maken heeft met afvallen. Ik koos voor iets wat meerdere jaren tijd nodig heeft. Maar ik weet dat ik het kan.” Om dat doel te bereiken, begon ze met Parkruns (hier leggen we dat concept uit) te lopen en recent gaf ze op haar Instagram-accont een inspirerende update.
“Gisteren nam ik deel aan mijn 15de Parkrun van het jaar. Het is ongelooflijk hoe snel dat een verslaving werd. Nochtans ging het aanvankelijk niet goed. Tijdens mijn eerste Parkrun weende ik in de tweede van drie rondes. Ik vond het afgrijselijk dat anderen me dubbelden en dat ik helemaal achteraan bengelde.
Maar bij mijn 15de Parkrun waren er geen tranen meer. Wanneer ik voel dat anderen mij gaan dubbelen, check ik even waar ik juist ben op het parcours. En elke week geraak ik net wat verder vooraleer ik gedubbeld word. Ik voel me een slak op een F1-circuit, want wanneer ik aan de derde ronde begin, ben ik al zo ver achterop dat het lijkt alsof ik als enige op het parcours loop. Maar dat trek ik mij ondertussen niet meer aan. Dat is het moment waarop ik scheten kan laten. Dat is het moment waarop ik mijn muziek loeihard kan zetten zonder me zorgen te maken dat ik een aanmoediging van een collega-loper mis. Dat is het moment waarop ik een beetje tegen mezelf kan babbelen: ‘Ja, het doet pijn, maar het wordt makkelijker. Op een dag loop je dit parcours in minder dan 1 uur en je ademt ook nog steeds.’
En voor ik het weet, zie ik de finish en hoor ik geklap en geroep. In mijn gedachten spelen de vrijwilligers aan de finish ook poker terwijl ze op mij wachten en steken ze snel alles weg wanneer ik arriveer. Nu ben ik de laatste, maar op een dag vind ik aansluiting met de rest. Misschien dubbel ik wel een andere loper. Elke dag levert me winst op, zolang ik niet opgeef.”
