In april 2025 vond voor de 39ste keer de mythische Marathon des Sables plaats: een 7-daagse tocht van 250 km in de Zuidelijke Sahara van Marokko. Dit jaar stonden er 900 deelnemers aan de start. Deelnemers moeten zelfvoorzienend zijn, wat betekent dat ze hun eigen voedsel en volledige uitrusting moeten meedragen tijdens de 7 etappes. De organisatie voorziet wel water op geijkte punten en een tent.
Wies Vanden Berghe, afkomstig uit het West-Vlaamse Pittem, is een gepassioneerde (trail)loper die zich meer dan een jaar heeft voorbereid op deze extreme race. “Na de La Chouffe Trail van 70 km in juli 2024 leek het me nochtans geen goed idee om zo’n extreme uitdaging aan te gaan. Maar eenmaal ingeschreven, heb ik me volledig gesmeten.” De voorbereiding verliep niet altijd even vlot. De organisatie lost (misschien met opzet) weinig details, waardoor het een lang proces was waarbij niets aan het toeval overgelaten werd. “Alles had ik nauwkeurig vooraf getest: loopbroeken, slaapzak, hoofdlamp, voeding, … Om ter plaatste te merken dat de realiteit toch vaak volledig afwijkt van de praktijk. Na de eerste etappe kon ik mijn rugzak van 14 kg al 2 kg lichter maken.”
Zwaarste etappe
De wedstrijd zal Wies alvast niet snel vergeten. Tijdens de 250 km maken deelnemers kennis met alle aspecten van de Marokkaanse Sahara: (veel) zand, rotsen, duinen en zelfs heuvels. “Als het overdag nog niet zwaar genoeg was, werd je ook ’s nachts op de proef gesteld door de vele zandstormen die voor korte nachten zorgden. Aan de start van ‘the long stage’, de etappe van 82 km, schat ik dat we niet meer dan een half uur geslapen hebben.” Toch was die langste etappe niet de zwaarste voor Wies. “Ik had het meeste schrik voor die 82 km, maar voor mij was de tweede etappe van 40 km de pittigste. Het zand was heel moeilijk te belopen. Je zakte dieper weg in het losse zand dan in het andere zand, en dat gedurende de volledige 40 km. Ik deed er een stuk langer over dan gedacht.”
En die ‘long stage’? “Die viel dan weer veel beter mee dan gedacht. We hadden 30 uur de tijd om deze stage te voltooien. Ik kon een constant tempo aanhouden, waardoor ik niet in het rood moest. We waren gestart om 6u ’s ochtends en om 21 uur was ik weer binnen. Ik deed er dus 15 over. Lopen in het donker, was toch wel even wennen, maar het is me gelukt.”
Muesli, gezouten vlees en gevriesdroogd avondmaal
Bij zo’n ultra-inspanningen en hoge temperaturen is goed eten en hydrateren van essentieel belang. Hoe zag Wies zijn voedings- en hydratatiestrategie eruit? “Gemiddeld nuttigde ik zo’n 2600 kcal per dag, inclusief gelletjes en specfieke sportvoeding. Ons eten voor de 7 dagen moesten we volledig zelf meedragen in onze rugzak, waardoor het vooraf enorm rekenen was om een evenwicht te vinden tussen voldoende brandstof en een zo laag mogelijk gewicht.”
“Ik at muesli als ontbijt en een gevriesdroogde maaltijd als avondeten. Best lekker, maar na een week ben je dit echt beu gegeten. Gelukkig had ik wel wat snacks mee ter variatie. Voor de rustdag had ik ook 20 sneetjes gezouten en gerijpt vlees mee, die vacüm verpakt waren. Een aangename verrassing voor iedereneen in onze tent.”
Cruciale hydratatie
Voeding is een om je lichaam van voldoende energie te voorzien, drinken om gehydrateerd te blijven is een ander verhaal. Deelnemers zijn verplicht om minstens 1,5 liter water onderweg mee te dragen. “Ik had twee flessen van 800 ml, dus 1,6 liter in totaal. Om de 7 à 12 km – afhankelijk van het terrein en lengte van de etappe – was er een checkpoint waar je je watervoorraad kon aanvullen. Dat was nodig, want bij elk checkpoint waren die flessen leeg.”
Na elke etappe, wanneer deelnemers weer aankomen aan de Bivouac (het tentenkamp), worden de flessen ook weer volledig gevuld én krijgen ze ook nog eens een fles van 5 liter water. Daarmee moeten ze weer toekomen tot het eerste checkpoint van de volgende dag. “Dat betekent dus dat je 6,6 liter had om je lichaam te hydrateren, je eten ’s avonds mee klaar te maken én jouw flessen te vullen voor de etappe van de dag nadien”, verduidelijkt Wies.
“Ik had zowel sportdrank als zouttabletten mee om mijn lichaam tijdens het lopen te hydrateren, maar na de eerste etappe besloot ik deze niet meer te nemen. Ik had het moeilijk om in de hitte water een smaak te drinken, waardoor ik besloot om over te schakelen naar gewoon water.” Om zijn elektrolytenniveau (zouten) op peil te houden, loste Wies na elke etappe 2 bouillonblokjes op in water. Die bouillonblokjes staan overigens op de verplichte lijst van materialen die je mee moest nemen van de organisatie. “Ook gezouten noten en beef jurkey met zou, die ik meenam als snack voor onderweg, hielpen.”
Voorbereid op de hitte
Krijg je het al warm onder je voeten als je Wies zijn verhaal hoort of ben je als ervaren (trail)loper getriggerd om misschien ook eens deel te nemen? “Het was hard en ik heb afgezien, maar tegelijkertijd was het ook prachtig”, klinkt het bij Wies een maand na zijn deelname nog euforisch. Hij was een van de 849 deelnemers die uiteindelijk de finish gehaald hebben. “De Marathon des Sables vereist een goede voorbereiding. Ik heb me een volledig jaar specifiek voorbereid, waarbij ik – naast veel kilometers lopen – ook aan krachttraining deed, met gewichten liep en ook veel aan de kust ben gaan trainen. Ook je lichaam laten wennen aan de hitte vraagt de nodige voorbereiding. Ik heb veel in de sauna gezeten, telkens meteen na mijn looptraining. Op die manier leer je jouw lichaam dat het niet kan afkoelen en zo met hitte leert omgaan.”
6 Belgen in top 20
Wies heeft de Marathon des Sables samen met een goede vriend voltooid. “We hebben ons samen voorbereid en na een etappe is het telkens ook leuk om je hart te luchten bij een vertrouwd gezicht. Iedereen krijgt overigens ook een vaste tent aangewezen, waarmee je met 7 andere deelnemers overnacht. Gelukkig waren dit stuk voor stuk toffe gasten, wat zeker bijdraagt aan de fantastische ervaring.”
De loopavonturen van Wies volgen? Neem zeker ook een kijkje op zijn Instagramaccount. @Ready.set.sport.
In totaal wisten 89 Belgen, waaronder ook YouTubers Average Rob en Arno The Kid, de finish te behalen. En dat België enorm geëvolueerd is als loopland, bewijst het feit dat in de top 20 maar liefst 6 Belgen zijn geëndigd. Onder hen ook Annelies Brak, zij kwam als eerste Belgische over de finish en liep naar een knappe 4de plek. Brak liep lange tijd mee voor een podiumplek, maar kreeg 2 uur straftijd omdat ze niet in orde was met haar materiaal. Toch liet ze haar hoofd niet zot maken en bleef ze gemotiveerd. Tijdens de langste etappe wist ze haar achterstand goed in te halen. Uitindelijk eindigde ze als 4de vrouw en 48ste overall.
Annelies Brak finishte als 4de vrouw en 48ste overall. Foto’s: Ian Corless
De invloed van lopen (in de hitte) op je lichaamstemperatuur
