Twee keer per week duikt Tine het Rivierenhof in om 10 kilometer lang het hoofd leeg te maken. Meestal vlak nadat ze haar twee kinderen naar school heeft gebracht. Antwerpen is een stad waar lopen leeft. De Scheldestad, die in 2013 sporthoofdstad van Europa wordt, pompte veel geld in de promotie van het lopen. Zo zijn er onder andere enkele nieuwe loopparcours aangelegd, bracht de stad een gratis loopgids uit en zijn er verschillende stadslopen, zoals de DVV Antwerp 10 Miles. Samen met Sven Pichal is Tine Embrechts dit jaar het gezicht van de Antwerpse loopcampagne.
Hoe is de Stad Antwerpen bij jou terechtgekomen als loopambassadeur?
“In oktober kreeg ik tot mijn grote verbazing een telefoontje met de vraag of ik het zag zitten om loopambassadeur te worden. Mijn eerste reactie was: Oei, ik ben toch niet een typische fanatieke loopster? Maar blijkbaar was het net de bedoeling om een gewone loopster, die een beetje bekend is, te nemen. Ik denk dat ze gewoon iemand zochten met een bekende kop die in Antwerpen woont en graag loopt, zonder al te grote olympische ambities. Het diende ook vooral om de nieuwe loopgids te promoten. En onder dat project wilde ik wel mijn schouders zetten omdat het mensen aanzet tot lopen.”
Waar ga je zelf lopen in Antwerpen?
“Het Rivierenhof is mijn vaste looproute. Je hebt daar één ronde van 10 kilometer over zigzaggende paadjes. Ideaal voor mij. Voordien liep ik vooral in het Stadspark, maar daar vond ik het wat saai. Dat park is ook niet zo groot. Altijd datzelfde kleine toertje gaat vervelen. In het Riverenhof zie je keiveel konijntjes en eekhoorns. Fantastisch vind ik dat. Ik heb die afwisseling en de buitenlucht nodig. Daarom loop ik ook nooit binnen op de loopband. Aan lopen in de fitness heb ik een hekel.”
Hoe ben je met lopen begonnen?
“Ik heb vroeger nooit veel aan sport gedaan, maar ik had wel een vrij goede basisconditie. Voor een magazine moest ik ooit een conditietest doen. Ik scoorde vrij goed voor iemand die geen sport doet. Daarna begon ik mezelf af te vragen hoe goed mijn conditie zou zijn als ik wel zou sporten. Nadat ik twee kinderen had gekregen, vond ik dat ik toch wel iets moest gaan doen. Lopen leek me ideaal. Door mijn beroepsbezigheden is het onmogelijk om bij een club te gaan, maar gelukkig kan je lopen waar en wanneer je maar wil.”
“In het begin was het toch wel eventjes moeilijk. Ik moest doorbijten. Maar gelukkig bestaat er zoiets als Start to Run. Een geweldig programma is dat: echt zeer goed om te beginnen. Momenteel loop ik twee keer per week in het Rivierenhof mijn 10 kilometer. Daar ben ik heel tevreden mee. Meer hoeft dat voor mij niet te zijn. Nu ik ruim drie jaar aan het lopen ben, voel ik wel dat mijn lichaam het nodig heeft.”
Zou je het nog kunnen missen?
“Nee. Toen ik voor de 10 Miles aan het trainen was, bouwde ik iets op en was ik gefocust op een doel. Na de Ten Miles was het eventjes genoeg geweest en heb ik twee à drie weken niets gedaan. Vorig jaar heb ik zelfs maanden niets gedaan na de 10 Miles. Maar nu voelde ik dat mijn lichaam er terug om vroeg en dat ik er al na twee weken opnieuw zin in kreeg. Momenteel ben ik weer volop bezig, maar binnenkort komt de zomervakantie er weer aan. Dan weet ik niet hoe ik het ga organiseren, want ik zit met twee kinderen. Nu heb ik een zekere routine: ik breng de kinderen naar school en daarna ga ik direct lopen. Ik loop het liefst in de ochtend.?”
“Op vakantie loop ik ook heel graag. Tijdens het pinksterweekend was ik met mijn familie op vakantie in de Moezelstreek. Dan sta ik vroeg op en ga ik een rondje lopen. Heerlijk om op die manier de dag te starten en de omgeving te verkennen. Toen ik toerde met STAN, een toneelgezelschap waarbij ik vaak speel, probeerde ik ook te gaan lopen als ik de kans kreeg. Al is het schema dan vaak wel hectisch: iedere dag een andere stad…”
Je nam dit jaar opnieuw deel aan de DVV Antwerp 10 Miles. Hoe beviel je dat?
“Vorig jaar was ik meer onder de indruk dan dit jaar. Voor mijn eerste deelname van vorig jaar wist ik het niet zo goed. Dat soort mega-evenementen leken me niet echt mijn ding. Maar ik was zeer aangenaam verrast. Met zoveel volk samen door de straten lopen, allemaal met hetzelfde doel. Je wordt er helemaal in meegezogen. Het is niet evident om het allemaal toch maar te doen. Ik vond het echt ontroerend en schoon. Je ziet hoe iedereen zo gefocust is, nog een banaan eet, met het rugnummer bezig is. Het is een zeer speciale sfeer. En dan de aanmoedigingen onderweg … Heel de wedstrijd lang, dat geeft vleugels. Ik kreeg zelf nog meer aanmoedigingen dan de rest omdat ik bekend ben. Dat was één van de weinige keren dat ik mijn bekendheid positief vond. Ik vond het echt heel bijzonder.”
| running.be magazine | |
 | Het volledige artikel, de mooiste strandlopen aan de kust, zonnebrillen en drinksystemen uitgetest, alles over oriëntatielopen, de 10 beste loop-apps, de eerste aflevering van de KBC-Boerentorenrun, train voor een snelle 5 km en nog veel meer in het nieuwe running.be magazine, dat vanaf dinsdag 3 juli in de winkel ligt. |
