“Vroeger liep ik niet graag. Als ik het gevoel had dat ik niet de beste was of toch niet op z’n minst ergens héél goed in kon zijn, dan deed ik het liever niet.” Toegegeven, Tess Elst heeft een aparte verhouding met haar loopschoenen. Een rondje lopen? Dat gebeurde ruim 25 jaar lang raar of zelden. Pas een dikke vijf jaar geleden heeft ze de sport helemaal omarmd. “Ik ben echter geen competitieve loper. Verwacht dus niet dat ik straks een marathon ga lopen, dat gaat niet gebeuren”, lacht de Leuvense.

Plaats van afspraak voor het interview is het Heverleebos, ten zuiden van Leuven. Een groene long waar het geraas en getoeter van auto’s en vrachtwagens van de nabijgelegen E40 al snel plaatsmaakt voor rust en stilte. Kleine paadjes worden er afgewisseld met grote dreven. Samen met het nabijgelegen Meerdaalwoud vind je hier de oudste reeënpopulatie van het land, al moet je wel geluk hebben om er eentje tegen het lijf te lopen. Iets makkelijker te spotten: de talloze lopers.

“Hier komt iedereen uit Leuven dan ook lopen”, verklapt Elst. Hoeft niet te verwonderen, de toegangspoort tot het 635 hectare grote bos ligt op minder dan 4 kilometer van de Grote Markt en een toertje rond het bos is goed voor een kleine 9 kilometer. Voeg je daar nog een wirwar aan paden en dreven aan toe, dan kan je zo de afstand verdubbelen. “Ik probeer zelf zo’n 2 tot 3 keer per week te lopen. ’s Ochtends of overdag kom ik wel vaker naar hier, al gebeurt het ook weleens dat ik ’s avonds na het werk om 23 uur mijn loopschoenen nog aantrek. Ik ben geen typische ochtend- of avondloper.”

(…)

Voor de eerste uitzending als sportanker zat je vol zenuwen. Een gevolg van het imposter syndrome, zei je toen. Leg je ook in de sport de lat te hoog?

“Je bent wie je bent en daar moet je als persoon zo goed mogelijk mee proberen om te gaan. Alleen moet je ook leren om dat in je privéleven van je af te zetten. Je kan niet in elke quiz waaraan je meedoet de beste zijn. Je kan niet elk spelletje winnen en je kan dus ook niet in elke sport de snelste zijn. Met ouder te worden heb ik dat leren aanvaarden. Vijf, zes jaar geleden heb ik dat gevoel volledig losgelaten en het lopen helemaal omarmd. (Lacht) En als je intrinsiek niet de kwaliteiten hebt om topsporter te worden, dan kan je het nog altijd tot sportjournalist schoppen.”

In het nieuwste RunningBE-magazine lees je het volledige interview met Tess Elst, waarin de sportjournaliste haar kijk op persoonlijke sportieve activiteiten deelt en vertelt waarom de maatschappij ook best een mind switch kan gebruiken als het aankomt op ‘sneller, verder, langer’.

RunningBE magazine is verkrijgbaar in de supermarkt, dagbladhandel, Standaard Boekhandel. Bestel RunningBE eenvoudig online of lees het magazine digitaal via Blendle.