Shoes for kids

Begin september staan in vele gezinnen ongetwijfeld weer sportschoenen voor de lessen Lichamelijke Opvoeding op het lange lijstje benodigdheden. Reden genoeg voor een dossier 'running shoes for kids'!

Proefpersoon is de negenjarige Lenni, die bij Runnerslab ontvangen wordt door Koen Wilssens. Koen is zaakvoerder, deskundige en ex-winnaar van de DVV Antwerp 10 Miles. “Doe je schoenen maar uit en loop eens heen en weer op de korte tartanpiste”, steekt hij van wal. Het is meteen duidelijk dat er geen verschil in aanpak is met die voor volwassen lopers. Lenni vindt het allemaal wel tof, is zelfs nog altijd wat onder de indruk van de professionele aanpak.

“Zijn dat nu echt mijn voeten?” vraagt hij verwonderd als hij z’n footscan op het scherm ziet. Koen bevestigt en wijst naar de stippellijn die de steunpunten tijdens de loopbeweging verbindt. “Die wijkt wat af. Je enkel helt iets te veel naar binnen.” Lenni knikt, maar is pas overtuigd als de scan versterkt wordt door de vertraagde beelden van z’n loopje. “Oei!” Ook papa Johan is verrast. “Vreemd eigenlijk dat zo’n loopanalyse niet vaker opgelegd wordt door scholen of clubs. Het kan misschien veel ellende vermijden. Ik ben al heel m’n leven voetballer en moest het nooit doen. Terwijl voetballers toch ook regelmatig gaan lopen in bepaalde periodes van het seizoen.”

Koen is duidelijk opgetogen dat papa Johan dit onderwerp aanhaalt. “Er is een groeiend bewustzijn bij de ouders, maar velen staan er toch nog niet bij stil dat ook voor kinderen een loopanalyse de keuze voor de loopschoenen zou moeten bepalen.”

VANAF MAAT 27

Na de analyse komt Koen aandraven met vier paar loopschoenen. “Bijna alle gespecialiseerde loopmerken hebben de laatste jaren loopschoenen voor kinderen ontwikkeld. Je hebt ze tegenwoordig al vanaf maat 27. Al is de keuze dan klein. En de kwaliteit is evenwaardig aan die van de grote broers, in tegenstelling tot bijvoorbeeld kindervoetbalschoenen, die kwalitatief een pak minder zijn dan de volwassen versies.” Hij ploft de vier dozen voor het guitige smoeltje van Lenni. “Wij selecteren enkel op basis van kwaliteit, niet op basis van design en kleur.”

“Ik vind ze dan ook niet zo mooi”, kijkt ons jonge proefkonijn bedenkelijk. “Enkel die Nikes vind ik cool, met die flashy kleuren.” Ik kan Lenni wel begrijpen. Kinderen worden aangesproken door felle kleuren, tekeningen of speciale gadgets, zoals lichtjes. Maar de kwaliteitsschoenen voor kinderen blijven vrij sober.

“Die extra investering is het niet waard voor de gespecialiseerde merken. Het is voor hen sowieso al duur, want de productiekosten voor een kleine schoen zijn even hoog als voor een grote schoen, terwijl de kleintjes minder verkocht worden. Daarom ook dat de modellen voor kids nauwelijks verschillen van die voor volwassenen. En er is bij de kindermodellen bijna altijd maar één model voor jongens én meisjes, vandaar dat het meestal sober en neutraal is.”

KIND VS VOLWASSENE

Lenni schuift de verschillende modellen gewillig aan z’n voet en loopt tot vervelens toe heen en weer. Hij is immers vandaag niet alleen proefkonijn maar ook fotomodel. Een taak waarvan hij zich – het haar blinkt van de gel – perfect kwijt. “Nu voel ik het verschil”, merkt hij op nadat hij voor de derde keer een klassieke loopschoen verwisselt voor een meer gesteunde. En weer bevestigen de videobeelden het gevoel. Je moet niet eens een deskundige zijn om te zien dat met de juiste schoenen de enkel van Lenni duidelijk minder naar binnen knikt. Vader en verkoper zijn opgetogen over het ondersteunende paar schoenen, maar Lenni zucht, want hij had gehoopt op een cooler paar schoenen. Toch zal hij later bezwijken onder de druk van de deskundigheid. “Oké dan, moest ik veel gaan lopen, zou ik misschien toch voor die lelijke schoenen kiezen.”

Ook papa Johan gaat aan het testen en passen. Het valt wel op dat Johan zo’n negen paar schoenen voor zich uitgestald krijgt, terwijl zoonlief het moet stellen met vier paar. “Zoals ik al zei, zijn er voor kinderen minder modellen”, verklaart Koen. “En er zijn voor kinderen ook minder steunniveaus. Bij kinderen kan je kiezen tussen neutraal en licht gesteunde schoenen, bij volwassenen zijn er maar liefst vijf categorieën.”

IN DE GROEI

Hechten de producenten dan toch minder belang aan de kindervoet? “Nee hoor! Je mag niet vergeten dat jongeren nog niet volgroeid zijn. Ook de enkels en de knieën moeten zich nog wat zetten. En je mag die groei niet belemmeren door de loophouding extreem te corrigeren. Bovendien is het gewicht bij de kleineren een minder belangrijke factor dan bij de grote medemens.” Koen legt me nog uit dat versteviging van de schoen niet alleen dient om te corrigeren, maar ook om te vermijden dat er te snel te veel slijtage is op de plaatsen waar de schoen veel druk ondervindt.

Als mensen iets kopen, is de eerste vraag bijna altijd: “hoeveel kost dat?” Behalve als het om loopschoenen gaat, lijkt het wel. Veel lopers laten zich onvoorwaardelijk leiden door het deskundige advies en door het gevoel. Pas op het eind van het verhaal wordt met een schuine blik naar het prijskaartje gekeken. “Dat is wel anders als het om kinderschoenen gaat”, weerlegt Koen die stelling. “Ouders beseffen ook dat kindervoeten snel kunnen groeien en dat de portemonnee misschien over vier maanden opnieuw open zal moeten voor een paar loopschoenen. Daarom ook dat de grote merken, ondanks de hoge productiekost, de prijzen drukken.” De prijs voor de vier paar die Lenni voorgeschoteld kreeg, varieert tussen 55 en 70 euro.

PERIODEGEBONDEN

“Dikwijls staan ouders hier een week voor aanvang van een of andere kids run, zodat hun zoon of dochter met blinkende schoentjes aan de start zou staan. Ook op de loopbeurs van de Antwerp 10 Miles gebeurt het af en toe dat een trotse mama op zaterdag schoenen voor de kleine komt kopen voor de kids run van zondag. Niet verstandig, want net als bij volwassenen moeten ook kinderschoenen ingelopen worden.” Toch is de verkoop van de kidsmodellen niet zo periodegebonden als die van de grote modellen. “Het blijft fenomenaal hoeveel volwassenen in de maanden voor de 10 Miles loopschoenen komen kopen.”

Intussen ploft Lenni vermoeid op z’n stoel. “Als ik ga lopen, vergezelt Lenni me wel af en toe,” zegt papa, “… op de fiets.” “Maar als ik zo’n echte loopschoenen krijg, wil ik misschien wel af en toe meelopen, papa.” Want Lenni wil niet langer de mooiste schoenen, maar de beste. Zolang hij ze maar niet hoeft aan te doen onder z’n coole jeans.

running.be magazine
Het volledige artikel, Rutger Beke zwemt en fietst niet meer maar loopt nog wel, alles over de Brussels Marathon en lunchlopers in de Brusselse parken, de Finse piste-special, loopbeha’s en -jasjes getest, de marathon in 4 uur en nog veel meer in het nieuwe running.be magazine, dat vanaf donderdag 6 september in de winkel ligt.
 

Like this article? Share it!

Misschien vind je deze ook interessant?