Rode bieten of waterkers?

Onderzoekers van de Amerikaanse Saint Louis University lieten elf fitte proefpersonen twee keer vijf kilometer op een loopband afleggen. Ruim een uur voor de eerste poging aten ze een portie gebakken rode bieten. Voor de tweede poging aten ze een even grote hoeveelheid cranberrysaus, die net zoveel calorieën bevatte als de bieten.

Na het eten van de bieten, ging de gemiddelde snelheid van de lopers van 11,9 kilometer per uur omhoog naar 12,3 kilometer per uur. Na de bieten hielden ze hun tempo ook langer vol: in de laatste 1,8 kilometer liepen de proefpersonen 5 procent sneller.

Deze resultaten ondersteunen eerder onderzoek van de University of Exeter, waaruit bleek dat bietensap een positief effect heeft op het uithoudingsvermogen en de bloeddruk verlaagt. Toen dronken proefpersonen zes dagen lang dagelijks bietensap of zwartebessenlimonade. Vervolgens ondergingen ze een fietstest. De sporters die bietensap gedronken hadden, verbruikten minder zuurstof en konden langer doorfietsen. Mogelijk zorgen de nitraten in de bieten ervoor dat de bloedvaten zich verwijden, waardoor de zuurstoftoevoer naar de spieren verbeterd wordt.

WATERKERS VOOR BETER HERSTEL

Volgens Schotse wetenschappers geeft waterkers dan weer de boost die je nodig hebt na het sporten. De voedingsstoffen in de groente verminderen namelijk de schade die sporten toebrengt aan je lichaam.

Sporten zorgt voor een verhoogde productie van vrije radicalen. Dat zijn gevaarlijke zuurstofmolecules die ons DNA beschadigen en een rol spelen bij allerlei aandoeningen, van verouderingsverschijnselen tot diabetes en kanker. Waterkers zou deze radicalen echter uit de weg ruimen, omdat het rijk is aan antioxidante chemicaliën.

Voor hun onderzoek namen de sportwetenschappers van de Edinburgh Napier University bloedstalen van tien gezonde, jonge mannen. Aan hen vroegen ze om gedurende acht weken elke dag een kleine portie waterkers te eten.

Daarna lieten ze de mannen zwoegen op een loopband, door hen vrij snel te laten lopen op een steeds steiler wordende helling. Daarna werd het bloed van de mannen opnieuw getest. Een paar weken later werd het hele proces een tweede keer uitgevoerd, maar dan zonder het eten van waterkers.

De resultaten van het bloed toonden een duidelijke stijging in DNA-schade na het sporten, tenzij de mannen waterkers gegeten hadden.

“Hoewel we allemaal weten hoe goed sporten is voor ons lichaam, kan het zwoegen op de loopband of met gewichten ook een hoge tol eisen”, zegt dr. Fogarty. “De verhoogde vraag naar energie kan zorgen voor een opstapeling van vrije radicalen, die ons DNA beschadigen.””Door elke dag een kleine portie waterkers te eten, kan je echter het aantal belangrijke antioxidante vitamines vehogen. Die helpen je lichaam te beschermen en laten ons genieten van de beloning van het sporten”, aldus Fogarty.

Voor fitnessfanaten die niet verzot zijn op waterkers, is er toch (een beetje) goed nieuws. Het is namelijk niet nodig om de groente elke dag te eten. Uit verdere experimenten bleek namelijk dat je hetzelfde beschermende effect kan bereiken door twee uur voor het sporten een zak van 85 gram waterkers te eten.

Dr. Fogarty merkt ten slotte nog op dat je wel echt moet kiezen voor waterkers. Want hoewel die groente tot dezelfde familie behoort als bloemkool en broccoli, bevat waterkers 10 keer zoveel goede chemicaliën als elke andere groente- of fruitsoort.