“Mededeling: de marathon wordt dit jaar teruggebracht naar 40 kilometer, de halve marathon naar 20 kilometer.” Dat verkondigde de organisatie van de BMO Vancouver Marathon op zaterdag 1 april. Op dat moment voelden de meesten al nattigheid en dat beterde er niet op toen race-organisator Graeme White de ingreep verklaarde op de website van het evenement: “Omdat het slechte weer de trainingen van de deelnemers bemoeilijkte, maakten we het parcours wat korter. Deelnemers krijgen wel 2 tijden na afloop: hun officiële chrono na 40 of 20 kilometer en hun voorspelde (halve) marathontijd op basis van hun echte finishtijd.”
Goed gelachen, want de organisatie liet later die dag weten dat het effectief om een aprilgrap ging en dat de deelnemers op 7 mei gewoon de normale afstanden zullen afleggen.
Maar toen waren er op sociale media al heel wat negatieve reacties gekomen op de aprilgrap. Dat had alles te maken met de editie van 2012. Toen was het parcours niet korter, maar wel langer dan normaal: meer dan 300 meter. Daardoor klokten de snelste lopers tragere tijden. De organisatie kreeg al snel lucht van hun fout en legde de finish in extremis enkele honderden meters eerder. Maar toen was het kwaad dus al geschied voor de ruim 100 snelste lopers. Omdat hun tijden niet werden aangepast, zagen velen ook kwalificatie voor de Boston Marathon aan hun neus voorbijgaan. Logisch dus dat zij deze grap niet zo konden smaken.
Event Notice: Marathon and Half Marathon to run short in 2017. Distances rouded down to 40KM, 20KM. Details: https://t.co/9HlbNzTOrH #runvan pic.twitter.com/6tXS3unTTw
? Vancouver Marathon (@BMOVanMarathon) 1 april 2017
