De ene is een compensatiesporter. “Ik ga in de week sporten om mijn wangedrag in het weekend goed te maken”, lacht Matthias Vandenbulcke. “Ik ga graag uit, maar nu ik de 30 gepasseerd ben, wordt het moeilijker om te herstellen. Die weekends zijn een aanslag op mijn lichaam.”
De andere kan je vergelijken met een schommel. Bij Vincent Fierens is het alles of niets: “Als ik in de straat van de gezonde levensstijl beland – gezond eten, veel bewegen en goed slapen – dan is dat voor mij als een sneeuwbal. Heb ik ’s ochtends gesport? Dan leef ik gezonder. Beland ik in de straat van uitgaan en ongezond eten, dan is de drang naar drank en een vettige snack groter. Tot de alarmbellen afgaan.”
(…)
Hoe zit het met de loopmicrobe?
Vincent: “Op het einde van het middelbaar heeft die me een eerste keer echt te pakken gekregen. Ons eindwerk LO was een loop van 5 km. Dat was een echte happening. We liepen door de school, alle andere leerlingen stonden te supporteren. Daarna ben ik heel lang blijven lopen.”
Matthias: “Bij mij is het er met de paplepel ingeduwd. Mijn mama heeft altijd atletiek gedaan en stimuleerde mij en mijn broer om te lopen. Vorig jaar heb ik voor het eerst een halve marathon gelopen, in Gent. Echt vet! Die runner’s high: fan-tas-tisch! Alsof ik de hele wereld aankon. Al heb ik op het einde wel afgezien.”
Vincent: “Het hoeft niet vanzelf te gaan, hé.”
Matthias: “Plots ging het bergop. Misschien was ik ook iets te snel vertrokken. Al ben ik wel tevreden over mijn tijd: 1u48’. Toch niet slecht, hé. Of ik ooit een marathon zal lopen? Ik wil wel, maar het schrikt me ook af.”
Waarom?
Matthias: “Die afstand, ik weet niet of me dat lukt. Vooral omdat je er zoveel voor moet laten: een strak trainings- en voedingsschema volgen. Dat is echt dedication.”
Vincent: “Een marathon neemt je leven over.”
Matthias: “(Richt zicht tot Vincent) Zou jij er ooit een willen lopen?”
Vincent: “Ik denk het wel. Ik ben in een fase beland waarin ik op zoek ga naar een uitdaging. Dat hoeft niet noodzakelijk een loopwedstrijd te zijn. Ik heb ook al eens rondgekeken voor een triatlon.”
Matthias: “(Serieus) Kan jij wel goed zwemmen?”
Vincent: “(Lacht) Neen, maar als ik mij ergens op toeleg, dan kan ik mij daar echt op focussen. Ik heb zin om iets speciaals te doen. Wat jou nu afschrikt, daar heb ik zin in. Het sporten zit vandaag helemaal in mijn ritme. Eerst wou ik frequent gaan sporten, nu wil ik meer. Misschien wordt het geen marathon of triatlon. Het kan even goed een trail- of obstakelrun worden.”
Matthias: “Die 10 Miles, dat is op dit moment de perfecte afstand. Een uitdaging om een stapje verder te gaan, daar zit ik nog niet. Sinds begin februari heb ik wel een abonnement op de fitness. Misschien helpt dat. Zodra je je lichaam ziet veranderen, wordt die motivatie om iets meer te doen toch wat groter.”
Vincent: “Bij de start van het jaar heb ik mezelf voorgenomen om dit jaar honderd keer te sporten. Dat pusht mij. Ik zit voorlopig perfect op schema. Die 10 Miles in eigen stad, daar kijk ik echt naar uit. Ook naar de mythe van de Konijnenpijp. Dat is toch het equivalent van de Muur van Geraardsbergen in de Ronde van Vlaanderen. Daar maak of kraak je je wedstrijd.”
…
Het volledige dubbelinterview met de twee Q-dj’s kan je nu lezen in RunningBE-magazine. Verkrijgbaar in de winkel of bestel het magazine hier eenvoudig online.
