Peter Van Asbroeck loopt op Bach

Van Asbroeck kickt vooral op avontuurlijke disciplines in spannende locaties als canyoning, diepzeeduiken en bergtochten, maar op 21 april gaat hij dus ook debuteren als stratenloper op de DVV Antwerp 10 Miles.

IJdelheid is een deel van zijn motivatie. “Als prille vijftiger probeer ik mijn lichaam zoveel mogelijk te verzorgen”, zegt Van Asbroeck in Gazet van Antwerpen. “En sport is een essentieel onderdeel in de strijd tegen de zwaartekracht en het verval. Daarom ga ik drie keer per week naar de sportschool en probeer ik even vaak te joggen. Ik wil geen kangoeroebuik krijgen.”

LICHT UIT IN ROTTERDAM

Competitief is de acteur naar eigen zeggen niet echt. “Ik heb ergens in de jaren negentig een marathon gelopen, maar de tijd daarvan durf ik niet luidop te zeggen. In Rotterdam was dat, een compleet fiasco. Opgepompt door de sfeer en de adrenaline ben ik veel te snel vertrokken. Hartslagmeters waren nog niet in de mode, zodat na tien kilometer het licht al uitging. Ik strompelde verder, tot nog eens tien kilometer verderop mijn hele maaginhoud eruit kwam. was me dat een lijdensweg. De laatste kilometers heb ik afgestrompeld met zes kilometer per uur.”

Voor gezelschap tijdens zijn looptochten past Van Asbroeck ook liever. “Geef mij maar de eenzame arbeid. Voorlopig beperken mijn afstanden zich tot een kilometer of vijf. Daarvoor ga ik niemand opbellen. Ik geniet trouwens van die eenzaamheid. Dat is echt een moment waarop ik, ongestoord en vrij, de wereld voor mij alleen heb. Tijdens de 10 Miles ben ik wel van plan om deel te nemen met mijn squadron, mensen die zoals ik bezeten zijn door het vliegen. En daar zitten enkele echt straffe lopers tussen.”

SALONLOPER

Van een muziekje tijdens het lopen kan hij wel genieten. “Bach brengt me in een soort trance. En als het wat swingender mag: de soul van Motown. Of ik luister naar praatprogramma’s. Tijdens het joggen praat ik ook vaak tegen mezelf. Een rare gewoonte, niet?”

Van Asbroecks favoriete loopmoment is de ochtend. “Dat loopje schakelt mijn motortje aan. ‘Oké, ik ben klaar voor de dag.’ Alleen duurde die winter toch zo verdomd lang. Tussen november en februari heb ik alleen maar op de loopband geoefend. (Grijnst) Eigenlijk ben ik een salonloper.”