Onze man loopt wedstrijd waarbij hij zelf het parcours bepaalt

Eerder deze zomer nam onze man deel aan Kjir Ne Ki Were. Een primeur op de loopkalender. En ook een aparte wedstrijd, want er is geen parcours.

‘Kjir Ne Ki Were’ is West-Vlaams en betekent ‘Kom Eens Terug’. De naam zegt eigenlijk alles over het minimalistische concept van deze wedstrijd. De deelnemers vertrekken ’s morgens om 7 uur op de top van de Kemmelberg en lopen een traject naar keuze. Uiterlijk om 19 uur moeten ze terug zijn bij Den Engel. Deze gedenkzuil symboliseert de Romeinse overwinningsgodin Victoria die over het iets verderop gelegen massagraf van meer dan 5000 Franse jongens waakt.

De organisatie kent geen genade: één seconde te laat betekent de uitsluiting. De winnaar is niet wie de grootste afstand aflegt, wel degene die erin slaagt het verste punt – in vogelvlucht vanaf de start – te bereiken, op voorwaarde dat hij de tijdslimiet respecteert. Voor wie klassementsambities heeft, is rondjes lopen in de buurt van de Kemmelberg dus geen kansrijke strategie. Om alles in goede banen te leiden, krijgt elke loper een tracker mee die minutieus zijn route volgt.

Naast de algemene ranking zijn er ook enkele ludieke nevenklassementen: de bergprijs voor de loper die de meeste hoogtemeters maakt, een pakket Westvleteren voor wie voorbij de abdij Sint-Sixtus komt, en een paar loopschoenen voor de eerste die een bepaalde sportwinkel in Wevelgem binnenstapt.

Sadistische grijns

Sommige deelnemers hebben een duidelijk plan om zo efficiënt mogelijk met een gps-horloge te lopen, maar het gros wil toch vooral sportief plezier in het wondermooie Heuvelland beleven. Zelf heb ik een toeristische route in gedachten die gelinkt is aan de Eerste Wereldoorlog. Op die manier wil ik een sportief eresaluut brengen aan mijn grootvader Maurice en zijn broer Odiel. Maurice zat hier vier jaar lang in de loopgraven en tijdens het bevrijdingsoffensief raakte hij zwaargewond, toen een Duitse kogel zijn arm doorboorde. Zijn broer Odiel meldde zich in de zomer van 1914 als oorlogsvrijwilliger en sneuvelde nauwelijks enkele weken later in Lombardsijde. Ik hou van een beetje symboliek en daarom is deze kustgemeente mijn doel voor vandaag.

Hoe ver geraakte Dirk? Je leest het in ons septembernummer (nu in de winkels) of hier digitaal.

Like this article? Share it!

Misschien vind je deze ook interessant?