(…)
Was Kim je grote atletiekidool?
NOOR VIDTS: “Zeker! Kim was hét uithangbord van de club. Meestal trainde ze hier op zondagochtend en dan probeerden we een glimp van haar op te vangen. We keken ook altijd op groot scherm naar haar wedstrijden. Misschien had ik wel een poster van Kim boven mijn bed hangen. (Lacht) Ik keek naar haar op: wat zij presteerde, dat wou ik ‘als ik groot was’ ook allemaal beleven. En kijk, 20 jaar later zijn mijn wedstrijden hier op de club op groot scherm te zien. Fijn dat ik nu een inspiratiebron voor de jonge atleten kan zijn.”
Kim, welke plaats heeft lopen op dit moment in je leven?
KIM GEVAERT: “Ik probeer minstens één keer per week te lopen, zo’n 5 tot 6 km. Dat gaat bijna vanzelf. Maar als ik die afstand zou willen uitbreiden tot 10 km, dan zou ik daar plichtsbewust en stelselmatig naartoe moeten werken, terwijl dat voor anderen een kleine moeite zou zijn. Dat hoeft voor mij niet meer. Ik combineer lopen met tennis, pilates en wandelen, en dat is prima. Marathonambities heb ik niet, maar ik heb in het verleden wel aan de Spartacus Run deelgenomen. Van hindernis naar hindernis lopen, daarin kwam mijn spurt- en krachtachtergrond uitermate van pas.”
Doe je nog wel eens een versnelling tussendoor?
Kim: “Ik weet dat Elodie (Ouédraogo; red.) daarmee lacht, maar inderdaad, aan het einde van een training plak ik er soms drie à vier versnellingen aan vast. Dan voel ik me weer even die atlete van vroeger. Maar begrijp me niet verkeerd, ik hou ook van tragere loopjes. Gewoon een halfuurtje buiten zijn en even tijd voor mezelf nemen. Lopen is zo simpel – loopschoenen aan en hop, de deur uit – maar het doet altijd zo veel deugd.”
(…)
Staan de Olympische Spelen voor jullie allebei op het hoogste schavotje?
Noor: “Zeker in de atletiek – de moeder aller sporten – zijn de Olympische Spelen het grootste evenement ter wereld. Het is iets speciaals waar iedereen bij wil zijn, terwijl slechts enkelen de kans krijgen om eraan deel te nemen.”
Kim: “De magie van de Olympische Spelen is ongeëvenaard. De hele sportwereld komt op dat moment op die ene plek samen. Iedereen is op een vredevolle manier verenigd in die passie voor sport. In Athene zat er een Palestijns meisje bij mij in de reeks, de reeks daarvoor nam een Israëlisch meisje deel. Op de Olympische Spelen kan dat allemaal, je voelt die verbondenheid over alle sportdisciplines heen.”
(…)
Je leest het volledige interview in het zomernummer mét olympische special
van RunningBE-magazine, verkrijgbaar in de winkel en hier online.
