De reden hiervoor heeft alles te maken met de warmteregulatie van het lichaam. Zweten is de efficiëntste methode van het lichaam om overtollige warmte te verliezen. Het is een natuurlijk mechanisme dat ervoor zorgt dat je niet oververhit geraakt. Als je conditie verbetert, verbrand je sneller energie en kan je een inspanning langer volhouden.
Maar doordat de warmteregulering samenhangt met de trainingsintensiteit – die logischerwijs toeneemt als je beter in vorm bent – moet het lichaam zich aanpassen om de warmteproductie onder controle te houden. Een manier waarop het lichaam zich aanpast aan je verbeterde conditie is door de lichaamstemperatuur te verlagen via het zweetproces. Een getraind lichaam zal als het ware op de hitte anticiperen (dat verklaart ook waarom je vaak al heel vroeg in je looptraining begint te zweten). Je algemene zweetratio stijgt. Simpel gezegd: als je fitter wordt, kan je harder trainen en produceer je meer warmte. Het lichaam reageert hierop door sneller te zweten om het risico op oververhitting te verkleinen.
Getrainde atleet vs. Beginnende loper
Laten we dit illustreren aan de hand van een fictief voorbeeld: twee lopers met een verschillende conditie, bijvoorbeeld een getrainde atleet en een beginnend loper, lopen beiden aan een tempo van 6 minuten per kilometer – een relatief traag tempo voor de getrainde atleet, maar relatief snel voor de beginnende loper. Die laatste zal meer zweet produceren, omdat hij een grotere inspanning levert. Maar als de marathonloper een inspanning levert aan een gelijkaardige relatieve intensiteit (bijvoorbeeld aan een tempo van 3 minuten per kilometer), gaat die in verhouding met de beginnend loper harder zweten doordat zijn lichaam beter aangepast is aan de zweetproductie.
