Elke loper die zichzelf een beetje respecteert, moet vroeg of laat de 20 kilometer door Brussel op zijn palmares zetten. Het concept van deze loop door onze hoofdstad bleek al vanaf de eerste editie een schot in de roos, want in 1980 waren er al meer dan vierduizend deelnemers. De jaren nadien is de interesse gewoon geëxplodeerd. Onder andere om veiligheidsredenen is het aantal startbewijzen al enkele jaren beperkt tot dertigduizend, maar de vraag is vele malen groter. Ook dit jaar vlogen ze op goed één dag tijd allemaal de deur uit.
Omdat het voor een individuele loper steeds moeilijker werd om aan een startbewijs te geraken, greep de organisator in. Voor ploegen van meer dan honderd deelnemers is het aantal inschrijvingen beperkt tot het aantal deelnemers dat de wedstrijd het jaar voordien heeft uitgelopen.
Nog een nieuwtje dit jaar is het tijdstip van de start. Tot vorig jaar weerklonk het startschot steevast om 15 uur, maar dit jaar is dat al om 10 uur. De deelnemers zullen dus vroeger moeten opstaan. De wijziging is onder andere ingegeven door het dodelijke ongeval van vorig jaar. Door zo vroeg te starten, zal het gros van de lopers al over de finish gekomen zijn vooraleer de hoogste dagtemperatuur is bereikt. Eind mei kan het al erg warm zijn. In dergelijke omstandigheden komt het erop aan om voldoende te drinken. Met onderweg maar liefst zeven bevoorradingsposten laat de organisatie ook op dat vlak niets aan het toeval over.
Om de massale start in goede banen te leiden, bestaat de startprocedure uit zes golven van telkens vijfduizend sportievelingen. De indeling van de startvakken gebeurt op basis van de prestatie het jaar voordien of op basis van een referentietijd over een evenwaardige afstand.
In theorie is een goede startpositie niet zo belangrijk, want de tijdsopname gebeurt op basis van een chip, maar in de praktijk verliest een snelle loper die achteraan moet starten wel heel wat tijd omdat hij continu moet slalommen tussen de duizenden andere deelnemers. Dat zijn natuurlijk allesbehalve ideale omstandigheden om een topchrono neer te zetten. Sommigen vonden de voorbije jaren een oplossing door niet aan te schuiven in de startvakken, maar meteen plaats te nemen even voorbij de startlijn. Zodra het startschot weerklinkt, komen ze op het parcours. Aangezien de registratiematten minstens honderd meter voorbij de officiële start liggen, krijgen deze wakkere lopers toch een plaatsje in de uitslag.
De start van de 20 kilometer door Brussel is een heus spektakel. Zowat 7 minuten voor het ultieme moment begint de Bolero van Maurice Ravel door de luidsprekers te weergalmen. Terwijl de muziek aanzwelt, dalen para’s van de Triomfboog van het Jubelpark en ontrollen op die manier de Belgische driekleur. Wanneer de muziek stopt, verscheurt een hels kanonschot de stilte. Vanaf dat moment zet de hele meute zich in beweging. Minuten gaan voorbij vooraleer de laatste deelnemer over de startlijn is.
De lopers verlaten het Jubelpark en zetten via het Schumanplein en de Wetstraat koers naar het staatkundige hart van onze hoofdstad. De organisatoren zorgen voor een correcte kilometeraanduiding, maar midden in een dergelijke mensenmassa is het niet zo evident om alle bordjes terug te vinden. Op het tienkilometerpunt is er een tijdsopname die achteraf terug te vinden is in de uitslag.
Met dertigduizend deelnemers is de 20 kilometer door Brussel in de eerste plaats een evenement voor recreanten, maar het is ook een echte wedstrijd waar de toppers aan de start komen. Vorig jaar won de Marokkaan Najim El Qady in een recordtijd van 59 minuten en 41 seconden. Dat is meer dan 20 km/u, en dat op een heuvelachtig parcours. Bij de vrouwen bleek de Burundese Francine Niyonizigiye de snelste in een tijd van 1 uur, 12 minuten en 8 seconden. Wie de ambitie heeft om bij de eerste duizend binnen te komen, zal een tijd moeten neerzetten rond 1 uur en 26 minuten.
ALTERNATIEF
Startbewijzen voor de 20 km door Brussel zijn er niet meer te verkrijgen. Wie dit weekend toch nog wil gaan lopen kan op Pinkstermaandag terecht op Kortrijk Loopt/Knack Weekend Ladies Run. Op 7 oktober geeft de Brussels (Half) Marathon je de volgende kans om door de hoofdstad te lopen.
| De man met de hamer |
| Het parcours is al jaren zowat hetzelfde gebleven. Wij selecteerden alvast zes passages die deze unieke wedstrijd kenmerken: Kilometer 2: Paleizenplein De eerste kilometers van de 20 kilometer door Brussel roepen bij heel wat lopers ongetwijfeld herinneringen op aan de schoolreis uit het verleden. Achtereenvolgens passeren ze het Parlement, het Koninklijk Paleis, het standbeeld van Godfried van Bouillon en het imposante Justitiepaleis. Toch doen ze er goed aan om ook hun aandacht een beetje op de weg te houden, want met de vele kasseien en tramsporen is een valpartij snel gebeurd. Kilometer 4: Louizalaan Uit een recent Frans onderzoek bleek dat de Brusselse Louizalaan één van de meest klantvriendelijke winkelstraten ter wereld is. Op 27 mei is er echter geen tijd om te shoppen, maar moet er gelopen worden. De Louizalaan heeft niet alleen een reputatie op het vlak van winkels, ook de talrijke tunnels zijn een typisch herkenningspunt. Het ritmisch gestamp weerkaatst tegen de tunnelmuren en inspireert de andere lopers om in de handen te klappen, wat voor een gezellige sfeer zorgt. Minder leuk aan de tunnels is dat ze allesbehalve vlak zijn. Bij het uitkomen wacht er telkens weer een heuse beklimming. Het is hier zeker niet evident om de hartslag onder controle te houden. Kilometer 6: Terkamerenbos Na 6 kilometer duikt de massa het Terkamerenbos in. Meer dan 3 kilometer lang lopen de deelnemers door één van de belangrijkste groene longen van de stad. Vlak voor het verlaten van het bos bevindt zich de enige bevoorradingspost met sportdrank (bij de zes andere is er enkel water te krijgen). Lopen en drinken tegelijkertijd betekent voor veel mensen een haast onmogelijke opgave en dat is hier duidelijk merkbaar, want na een tijdje kleeft de hele weg door de gemorste sportdrank. Kilometer 13: Vorstlaan Deze laan is eigenlijk één lange afdaling. Ideaal om het tempo wat op te drijven of … om even op adem te komen. Deze relatieve rustpauze is misschien het perfecte moment om wat aandacht te schenken aan de vele muziekgroepjes die langs de kant van het parcours het beste van zichzelf geven. Kilometer 17: Tervurenlaan Nog 3 kilometer te gaan. Het einde lijkt in zicht, maar deze strook kan nog flink tegenvallen, want het gaat hier stevig bergop. Ervaren deelnemers weten dat ze nog een beetje energie op overschot moeten houden om deze beklimming vlot te verteren, want de ‘man met de hamer’ resideert op de Tervurenlaan. Ondanks de tientallen kinderen die hun hand opsteken voor een ‘high five’ en de talrijke aanmoedigingen van de supporters, moeten veel lopers hier fors gas terugnemen of zelfs noodgedwongen een wandelpauze inlassen. In de verte schittert de Triomfboog van het Jubelpark, maar die komt slechts tergend traag dichterbij. In de buurt van de Montgomery-rotonde wordt het terug wat vlakker en kan iedereen zijn eindsprint inzetten, want hier begint de laatste kilometer. Kilometer 20: Esplanade van het Jubelpark Via de Esplanade komen de lopers opnieuw in het Jubelpark. Het laatste stukje is vrij bochtig en de kasseien kunnen nog serieus pijn doen aan de voeten. Zeker bij nat weer is het oppassen om geen schuiver te maken. Gelukkig zijn de finishmatten niet veraf meer. Na de aankomst ontvangt iedere deelnemer een herinneringsmedaille, een flesje Spa en een Mars. Het mooie stadspark ligt bezaaid met sportievelingen die even op adem komen en … misschien al plannen maken voor volgend jaar. |
| running.be magazine | |
 | Het volledige artikel, Jeroen Meus loopt, alles over de 20 km door Brussel, de Grand Jogging de Verviers en de Two Oceans Marathon, Gent loopstad, de Belgen op het WK 100 km, trainen voor de halve marathon, loophotspots langs de autostrade, hippe sportmode en nog veel meer in het nieuwe running.be magazine, dat vanaf dinsdag 8 mei in de winkel ligt. |
