Uit het dossier ‘U hebt wél tijd om te sporten’ dat De Morgen afgelopen weekend publiceerde, leerden we al dat iedereen – ongeacht zijn job of gezinssituatie – tijd heeft om te lopen. Daarnaast is het ook een feit dat we steeds meer individuele sporten, zoals lopen en fietsen, verkiezen boven clubsporten. Deze zogenaamde ‘sport light’ is ook de enige verklaring waarom we ons steeds drukker wordend bestaan kunnen combineren met steeds meer bewegen.
Lopen en fietsen doe je wanneer je wilt, terwijl je je bij een clubsport moet engageren om soms meermaals per week op vaste tijdstippen op de afspraak te zijn. In onze maatschappij van vandaag de dag is dat laatste steeds moeilijker haalbaar.
“We hebben het druk en ervaren stress, dus gaan we op zoek naar oplossingen die passen in onze agenda”, zegt professor Jeroen Scheerder van de onderzoeksgroep Sport- en Bewegingsbeleid aan de KU Leuven in De Morgen. “Dat verklaart het succes van de start to-programma’s: ze zijn verzoenbaar met onze onregelmatige schema’s.”
‘SPORT LIGHT IS NIET ASOCIAAL’
Opvallend: dat we kiezen voor individuele sporten, wil niet zeggen dat we asocialer zijn. “Integendeel zelfs, evenementen als de DVV Antwerp 10 Miles, de Ronde van Vlaanderen Cyclo en allerhande stadslopen trokken nog nooit zoveel volk. Elke avond malen jogclubjes kilometers in het park.” Met ‘sport light’, of sporten in los-vaste verbanden, kan je zelf invullen wanneer je traint, waar en met wie.
Scheerder onderzocht ook welke sportbeoefening bij welke leeftijd hoort. “Tot je achttiende sport je vooral in clubverband. Tussen je achttiende en je drieëntwintigste verandert er veel met studies, werk of de bouw van een huis. In die levensfase sporten mensen minder en weinig in clubverband. De omslag komt er rond je vijfentwintigste à dertigste, wanneer het leven wat stabieler wordt en sport weer een plek in de agenda krijgt.”
‘GROEPSDRUK HELPT’
De 28-jarige Femke Bolsens getuigt in De Morgen over haar sport-lightadeptisme. “Ik leid een druk leven, ik sta erop mijn vrienden wekelijks te zien én ik ben sportief. Dus probeer ik vrienden te overtuigen om mee te lopen, dan zien we elkaar ineens. Met een groepje vriendinnen spreek ik regelmatig af via onze Facebookgroep. We posten wanneer we gaan lopen, en dan kunnen anderen eventueel meegaan. Groepsdruk helpt, net als nieuwe outfits of positieve reacties op mijn loopberichten op Facebook of Instagram.”
“Lopen voor het werk lukt me niet tijdens de winter, dat kan ik niet aan. Dus eet ik iets kleins rond een uur of vijf, en trek ik na het werk meteen mijn loopkleren aan. Zodra je aan iets anders begint, komt het er niet meer van. Daarom loop ik in het weekend liever ’s morgens. Uitstellen tot de namiddag leidt doorgaans tot niets. Soms bedenk ik wel dat ik beter zou stofzuigen of opruimen, maar dat moet dan maar later.”
‘Lopen is geen asociale sport!’
We verkiezen steeds meer een individuele sport zoals lopen boven clubsporten. "Toch worden we daar niet asocialer van", zo zegt professor Jeroen Scheerder van de KU Leuven in De Morgen.
- TEKST: runningBE
- FOTO'S: runningBE