Professor Fadi Charchar en zijn team analyseerden het DNA van 67 ultralopers om te bekijken welke impact het lopen van lange afstanden had op de telomeren. Telomeren bestaan uit DNA en eiwitten, en zitten aan het uiteinde van chromosomen. Ze beïnvloeden het verouderingsproces van lichaamscellen: hoe korter de telomeer, hoe sneller de cel achteruitgaat.
Uit het onderzoek blijkt dat ultralopers die wekelijks 40 tot 100 km lopen gemiddeld 11% langere telomeren hebben. “Dit verschil van 11% voegt 16 jaar toe aan de levensverwachting”, aldus Charchar. De lopers die deel uitmaakten van het onderzoek waren gemiddeld 43 jaar oud, terwijl hun biologische leeftijd slechts 27 was.
Het onderzoek toont dus aan dat het lopen van lange afstanden het verouderingsproces kan vertragen. Hetzelfde effect zou evenwel verkregen kunnen worden door intervaltraining met een hoge intensiteit. Daarnaar is echter nog bijkomend onderzoek nodig.
