Lenigheid staat niet per se synoniem voor efficiëntie. (foto belga)

Onderzoekers van het Department of Health, Leisure and Exercise Science van de Appalachian State University in het Amerikaanse Boone lieten een aantal lopers de ‘sit-and-reach test’ doen. Die bestaat erin om met de benen naast elkaar gestrekt op de grond te zitten en te proberen met de vingertoppen de tenen aan te raken bij het vooroverbuigen.

Vervolgens testten ze bij diezelfde proefpersonen hoe efficiënt ze tijdens het lopen met hun energie omgingen. Conclusie: de meest efficiënte lopers scoorden het slechts op de lenigheidtest.

Twee lopers met dezelfde conditie presteren dus niet noodzakelijk even goed op een bepaalde afstand. De meest efficiënte zal het snelst zijn en de kans is groot dat de stijfste van twee het snelst is.

De resultaten werden bevestigd in eerder onderzoek van Tamra Trehearn van het Department of Health and Human Performance in het Amerikaanse Lincoln. Hierin nam men de lenigheid van de kuitspier als maat voor de lenigheid van de loper.

Het is evenwel niet nodig om nu alle rek- en strekoefeningen uit je trainingsplannen te schrappen, want het gaat hier niet om causaal maar een statistisch verband. Bovendien is het al langere tijd duidelijk dat er een verband bestaat tussen lenigheid en blessuregevoeligheid.