Telowat? Telomeren. ‘Telomeer’ betekent ‘eindstuk’ in het Grieks. Een telomeer is een ‘kapje’ dat aan het eind van een chromosoom zit en het chromosoom beschermt tegen veroudering. Zoals het harde stukje plastic aan het eind van de schoenveter van je loopschoen de veter beschermt tegen uitrafeling.
Wetenschappers van de Universiteit van Leicester hebben na analyse van gegevens van 405.000 mensen uit de UK Biobank ontdekt dat hoe sneller iemands wandeltempo is, hoe langer zijn telomeren zijn. En hoe langer de telomeren, hoe trager het verouderingsproces verloopt.
Iets meer dan de helft van de respondenten rapporteerde doorgaans aan een gematigd tempo te wandelen, ongeveer 40% gaf aan stevig door te stappen en 6% rapporteerde een langzaam tempo. De onderzoekers ontdekten dat de mensen die aangaven aan een gematigd of stevig tempo te wandelen langere telomeren hebben dan diegenen die aangaven het langzaamaan te doen.
Uiteraard dringt de kip-of-het-ei-vraag zich hier op. Wandelen mensen sneller omdat ze langere telomeren hebben of krijgen ze langere telomeren door sneller te wandelen? Het tweede zo blijkt: het wandeltempo beïnvloedt de lengte van de telomeren.
Dat is dus goed nieuws voor wie droomt van een lang leven. Hoewel een groot deel van het verouderingsproces genetisch bepaald is, toont de studie aan dat mensen door een stevig wandeltempo aan te nemen hun levensverwachting gevoelig kunnen doen stijgen, tot liefst 16 jaar.
Volgens de onderzoekers kan vijf minuten stevig doorwandelen per dag al een groot verschil maken. Het gaat dus niet zozeer om het volume, maar om de intensiteit. De studie heeft enkel het wandeltempo in kaart gebracht en heeft niet het verband tussen looptempo en de lengte van de telomeren onderzocht.
