Koen Wauters voorstellen moeten we niet meer. En dat hij sportief is, weet je sinds zijn avonturen in Parijs-Dakar en Wauters vs. Waes ook al. Het gebeurt niet vaak, maar op 6 december zal de frontman van Clouseau starten in een loopwedstrijd. Hij neemt deel aan de Gazet van Antwerpen Urban Trail Mechelen om Plan België te steunen. Reden genoeg voor running.be magazine om op zoek te gaan naar de loper in Koen Wauters!
In Wauters vs. Waes, het kijkcijferkanon van het afgelopen jaar, werden opvallend veel sportieve uitdagingen aangegaan. Denk maar aan de revival van de historische wielerwedstrijd Bordeaux-Parijs op authentieke fietsen. Koen deed meer dan 48 uur over die mythische wielertocht. Kwamen ook aan bod in het programma: de moderne vijfkamp met schermen, zwemmen, paardrijden en pistoolschieten, snelwandelen – waarin hij in de laatste lijn werd uitgesloten met een rode kaart – maar ook klifduiken, rolstoeltennis, rolstoelrugby, rolstoelski en de rolstoelmarathon. Elke keer bewees Koen dat hij een doorzetter is. Eentje die lekker strak in het pak zit. Eentje die niet aan opgeven denkt… Running.be magazine sprak Koen tijdens de voorbereiding op een concert. En ja, ook dat blijkt topsport.
“En ik zei: we vechten en we gaan ervoor / Wat ook komt we slaan er ons wel door” uit Droog je tranen lijkt echt wel voor Wauters vs. Waes geschreven te zijn.
Koen Wauters: “Ja, toegegeven, ik ben veel veel verder gegaan dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden. Maar uitdagingen moet je aangaan. Ten volle. En zeker als de Waes je uitdaagt (lacht)!”
“Geef het op” was geen optie?
“Nooit.”
“Ik moet naar buiten breken, ver weg van al wat mij omgeeft / dan kan ik niets verdragen, loop nerveus en overstuur / in m’n bloed klopt verlangen naar onstuimig avontuur” (uit Bergen en Ravijnen)… Werkt sport therapeutisch voor jou?
“Dat is een groot woord, maar even heel alleen zijn kan best wel deugd doen.”
Kom je uit een sportieve familie?
“Ja en nee: ik heb altijd gevoetbald en onze Kris heeft gevolleybald. Mijn ouders waren – of ik moet mij vergissen – niet fysiek sportief, maar ze moedigden het wel heel hard aan. Voor zover ik mij kan herinneren, heb ik zelf altijd gesport. Zodra ik kon stappen plakte er een bal aan mijn voeten. Mijn vader was mijn grootste supporter, die poetste mijn schoenen, zette mij spek met eieren voor en zei dan: ‘Vijf goals vandaag voor mij!’ Mijn vader is ook lang schepen van Sport geweest in Sint-Genesius-Rode, dus de interesse was er zeker in ons gezin. Maar tijd om het zelf te doen, had mijn vader niet. Hij moest net zoals mijn moeder werken, werken en nog eens werken om zes kinderen op te voeden. Nu zijn zij tachtigers, maar toen ze jong waren, was sporten nog niet zo ingeburgerd als dat nu is. Je moet dat toch wel in zijn context zien. Desalniettemin, sport werd van thuis echt wel gestimuleerd.”
Je had best wel wat talent als voetballer.
“Ik zat als dertienjarige inderdaad eerst in de Brabantse en daarna in de nationale selectie. Ik sjotte daar toen als kleine provincialer tussen gasten van eerste en tweede klasse. Daar was ik best trots op.”
Op welke positie speelde je?
“Middenlinks, middenmidden, achter de spitsen… Ja, ik liep heel veel. Het laatste kwartier was mijn moment. Als niemand meer kon, was ik daar. In mijn jeugd heb ik inderdaad vrij veel gesport, dat voelde heel naturel aan. Ik had, denk ik, twee trainingen per week en dan kwam er nog het matchke sjotten. Maar toen kwam Johan Boskamp met de vraag om naar RWDM te komen. Dat betekende drie, vier keer trainen en dan pas een match spelen. Dat was een pak pittiger dan ik gewoon was. Je moet weten dat ik pas heel laat mijn scheut heb gekregen. Als klein tenger manneke stond ik dus tegenover echte gasten, die mij lekker fysiek konden wegzetten. Technisch gezien kon ik die kerels best wel aan, maar fysiek was dat verschil groot.”
“In mijn jeugd heb ik altijd gevoetbald. Johan Boskamp wou me indertijd naar de jeugd van RWDM halen”
Koen Wauters
“En plots was dat voetbalverhaal helemaal gedaan. Mijn knie… Ik ging naar rechts en mijn knie naar links. Overdwarse ligamenten en meniscus gescheurd, en ook mijn quadricepsen geraakt. Het was op een zondag, 13 augustus. Ik was nog net geen zestien. Ik vergeet het nooit, dat was een ramp! Wij dus naar het ziekenhuis. De artsen waren het oneens. Iedereen had een andere mening. Ze hebben mij dan maar een plaaster gegeven voor zes weken. Onnoemelijk veel revalidatiesessies volgden. Pas in februari ben ik geopereerd. Ik kon mijn knie toen nog altijd niet plooien of strekken. In september – een goed jaar later dus – speelde ik opnieuw een wedstrijd, maar ik voelde dat ik een leven als voetballer wel kon vergeten. Gelukkig kwam toen Clouseau piepen.”
En toen was het gedaan met sporten?
“Toen wel, ja. Op de occasionele voetbalmatch na, maar daar ben ik ook mee moeten stoppen na een scheur in mijn meniscus. Ondertussen heb ik zelfs helemaal geen meniscussen meer. De boodschap was duidelijk: stop er maar mee! Ik heb daarna mijn enkelligamenten nog gescheurd door een trapke te missen en dan in 2001 heb ik tijdens een concert in het Sportpaleis alles wat je kan scheuren… (valt even stil) Ach ja, eigenlijk best wel een geluk bij een ongeluk, want zo ben ik bij Lieven Maesschalk beland. Een topkerel! Dat was toen een week voor ik naar Dakar moest vertrekken. Ik heb me ter plekke elke dag laten intapen. Het in en uit de auto stappen bleek uiteindelijk moeilijker dan het rijden zelf. Bij terugkomst heb ik dan nog een drietal maanden gerevalideerd bij Lieven en toen heb ik veel gelopen. Ik heb er de smaak goed te pakken gekregen. Daarvoor was het toch wel veel feesten en optreden, maar niet echt sporten.”
“Tijdens een revalidatie bij Lieven Maesschalk heb ik de smaak van het lopen te pakken gekregen”
Koen Wauters
Heb je het lopen ook nodig om genoeg energie te vinden voor optredens?
“Inderdaad, voor een Sportpaleis met een paar honderd meter catwalk is een goeie conditie meer dan nuttig. Het helpt wel als zanger, dat is een feit. Voor de optredens in het Sportpaleis kweek ik conditie. De drie maanden ervoor begin ik onder begeleiding aan een schema. Enig nadeel: ik hou dat niet bij, waardoor mijn trainster soms wat slechtgezind wordt (lacht). Dat is dus soms wat trainen in het ijle. Ik loop dan vier à vijf keer per week. Om volume te kweken… lucht, een goeie ademhaling. Dat gaat dan om een uur, anderhalf uur lopen. 10 à 15 kilometer. En weet je wat, op den duur werkt dat verslavend en vind je het zelfs jammer als je eens niet kan gaan lopen. Door weer en wind, in de regen of ’s avonds tot elf uur laat gaan lopen… allemaal geen probleem. Akkoord, ik loop het liefst ’s morgens, maar mijn schema is zo’n warboel dat ik het pak zoals het komt.”
“Op den duur werkt lopen verslavend en vind je het zelfs jammer als je eens niet kan gaan”
Koen Wauters
Loop je alleen?“
Ja, en altijd zonder muziek. Soms loop ik wel met een van mijn drie honden, een Ridgeback. Man, die kan ik niet aan. Die loopt drie keer zo veel als ik! Heel af en toe loopt mijn achtjarige zoon Nono een stukje mee, hij is best wel een doorzetter. Als ik na een zestal kilometer pols of het nog niet genoeg is geweest, kijkt hij me aan met een blik van ‘zijt ge zot?’ Af en toe fietsen de kinderen naast mij tijdens het lopen. En heel af en toe ga ik ook eens lopen met mijn vrouw (Valerie De Booser, red.). Die kan wel wat? ze was niet voor niets veldloopkampioene bij de jeugd!”
Is een 10 Miles aan jou besteed?“
Voor mij is lopen iets alleen voor mezelf, of toch privé. Slechts heel af en toe stap ik daarvan af. Zo heb ik eens de 20 km door Brussel meegedaan, gewoon om het mee te maken, zeker niet voor de competitie. En binnenkort doe ik mee aan de Urban Trail Mechelen (zie onder, red.).”
“Voor mij is lopen iets alleen voor mezelf. Slechts heel af en toe stap ik daarvan af”
Koen Wauters
Ben jij een fanatieke loper? Eentje die tijden wil verbeteren?
“Ach, lopen doe ik puur voor de conditie… Alhoewel, er zijn soms van die heel goeie momenten waarop ik alles eens kan overpeinzen en het gebeurt zelfs dat ik teksten kan schrijven onderweg. Maar dat is dan soms weer vervelend tegelijkertijd, want ik heb geen dictafoon of telefoon bij om het op te nemen, waardoor ik het echt wel in mijn hoofd moet houden. Dat is aan de andere kant natuurlijk ook weer een goeie waardemeter (lacht). Om even op dat fanatiek lopen terug te komen: ik ben wel een hartslagfreak. Ik vind het zalig om in bed mijn hartslag zo laag mogelijk te kunnen laten zakken. En ja, ik heb na een operatie ook al eens gevraagd aan de chirurg wat mijn laagste hartslag was… (lacht).”
“Ik ben een hartslagfreak. Ik vind het zalig om in bed mijn hartslag zo laag mogelijk te kunnen laten zakken”
Koen Wauters
“Ik ga zo’n vier à vijf maal per week trainen, waarvan twee keer cardio. Ik doe ook aan fitness, maar dan wel onder begeleiding. Jammer genoeg gooit de agenda vaak roet in het eten. En, toegegeven, de conditie duikt snel… Ik word dan ook 47 en lust al wel eens een snoepje. Pas op, er zijn in onze familie geen zware mensen, maar ik moet er wel op letten. Zeker op de colaconsumptie. Ik zou echt niet kunnen leven als topsporter. Ik fiets weinig, maar ik voel wel dat ik op termijn daar naartoe zal neigen. De loopkwaaltjes duiken immers alsmaar sneller op. Zo heb ik lang een peesontsteking gehad, maar na het aanpassen van mijn schoenen ging het al veel beter. Tot er weer een kuitvliesontsteking passeerde en ja, mijn bekken staat een beetje paraplu…”
Je bent ook een autofreak. Is dat een intensieve sport?
“Ja, ik koers op circuit en dat is heel vermoeiend. Hoe beter je in vorm bent, hoe beter je kan rijden. Dat is echt niet stil zitten, hé. Bij warm weer kan je op een uur tijd makkelijk twee liter kwijtspelen. Het is super intens. Je focus moet in de laatste seconde even goed zijn als in de eerste, dus je conditie moet top zijn.”
En toen moest Koen zich opwarmen voor het nakende optreden. Ik word quasi letterlijk omvergeblazen door zijn stemoefeningen. Tweeënhalf uur later heeft Koen zijn kilometers op het podium weer afgemaald en sluit hij een fantastisch optreden af. Een ding is zeker: dit soort optredens is topsport.
Loop met Koen Wauters door Mechelen!
Het gebeurt dus niet vaak, maar op 6 december zal Koen Wauters aan de start staan van een loopwedstrijd. De frontman van Clouseau neemt deel aan de Urban Trail Mechelen om Plan België te steunen. Deelnemers kunnen bij hun inschrijving 5 euro extra overmaken en zo het Plan België-project ondersteunen dat strijdt tegen jongerenzwangerschappen in Ecuador.
“Als ambassadeur van Plan België loop ik mee met het Plan Run Team. Ik kijk al uit naar het verrassende parcours en de gezellige sfeer in Mechelen. Bij deze dan ook een warme oproep aan alle lieve lopers om deel te nemen en Plan te steunen”, aldus Koen.
Na de successen in Antwerpen en Brugge komt de Urban Trail dus ook naar Mechelen. De eerste start wordt op zaterdagavond 6 december om 20.00 u gegeven en daarmee wordt Mechelen de eerste nocturne in de reeks. De start en finish liggen op de Veemarkt. Het parcours is 10 km lang en loopt volledig binnen de Mechelse stadsring door verschillende sfeervol verlichte gebouwen, monumenten, steegjes en binnentuinen.
Een van de hoogtepunten wordt ongetwijfeld de lange passage door het Stadhuis, waar zowel de Trouwzaal, Raadszaal als Sectiezaal de revue passeren. Het parcours gaat ook tot op het dak van brouwerij Het Anker, dat bovendien elke deelnemer aan de finish zal trakteren op een lekker Maneblusser-biertje! De wedstrijd is met 4.000 deelnemers ondertussen helemaal uitverkocht.
