Het klinkt alleszins logisch: hoe zachter de ondergrond, hoe kleiner de impact op je lichaam bij elke landing op de grond. Zo verkleint de kans dat je geblesseerd raakt. Een team van de KU Leuven zocht uit of het écht beter is om te lopen op een zachte ondergrond. Het onderzoek werd uitgevoerd door de ervaren marathonloper Peter De Groof en doctoraatsstudent Jeroen Aeles. Die laatste onderzoekt de verschillen tussen topatleten en niet-sporters bij explosieve bewegingen. De loopondergrond is een belangrijk aspect dat daarbij aan bod komt.
Finse piste: voor- en nadelen
Bij aanvang van de studie in 2012 werd een rondvraag gedaan, waaruit bleek dat 35% van de sporters het liefst loopt op een Finse piste om loopblessures te voorkomen. Ze gaan er namelijk van uit dat dit minder belastend is dan lopen op een klassieke atletiekpiste of op de weg (asfalt). De onderzoekers pluisden dit uit en concludeerden dat een Finse piste effectief blessures kan voorkomen, al is het relatief. Want een Finse piste verstoort ook je stabiliteit en houding, wat niet het geval is op een stabiele ondergrond.
Snelheid is doorslaggevend
Je snelheid maakt een groter verschil dan de ondergrond waarop je loopt. Want hoe sneller je loopt, hoe meer impact er ontstaat op je lichaam. Daar heeft de ondergrond in feite niks mee te maken. Het is ook iets persoonlijks. Want 2 lopers kunnen hetzelfde tempo hebben maar toch een andere impact ervaren.
Gulden middenweg!
Eindbesluit: als je de kans hebt om te lopen in de natuur, op een zachte ondergrond, moet je het zeker doen. Het is leuk en gezond! Maar het is belangrijker om een evenwicht te vinden tussen uithoudingswerk (traag lopen) en snelheidswerk. Want je snelheid heeft een grotere invloed op de belasting die je lichaam ondervindt bij het lopen dan de ondergrond waarop je loopt.
