‘Had ik iets trager gelopen, dan was ik dood’

De Belgische Managers Marathon Club was in totaal met elf lopers en acht supporters aanwezig in Boston. Piet Weltjens ontsnapte maar op het nippertje aan het ergste. De explosies vonden plaats net nadat de 51-jarige Genkenaar de finishlijn was gepasseerd.

“Net nadat ik over de meet was, hoorde ik een waanzinnig luide knal”, zegt Weltjens in Het Laatste Nieuws. “Ik keek achter me en zag aan de kant waar het publiek, zo’n honderd meter van waar ik stond, een enorme steekvlam. Ik besefte niet wat er aan hand was. En dan zag ik een grote witte wolk opstijgen. Het was beangstigend hallucinant.”

“We wisten totaal niet wat er gaande was en werden heel snel allemaal geëvacueerd”, zegt de Genkenaar. “Toen ik in ons hotel aankwam en de televisie opzette, vernam ik dat er twee explosies waren geweest. Toen pas drong het tot mij door dat ik er niet meer had kunnen zijn als ik ietsje trager had gelopen en seconden later de finish had bereikt. Waar zijn we toch aan ontsnapt? Eigenlijk mag je daar niet bij stilstaan.”

‘ZELFS MARATHON GEEN VEILIGE HAVEN’

Wilfried Silon, stichter van de Managers Marathon Club, was in Boston als supporter. “Het is heel, heel bang afwachten geweest, maar gelukkig is iedereen ongedeerd”, zegt hij in Het Laatste Nieuws”. Ik zit al 33 jaar in het marathonwereldje, tot vandaag heb ik altijd gedacht dat marathons geen doelwit kunnen zijn. Ik heb altijd geloofd dat marathons, waar zoveel nationaliteiten en religies samen zijn, veilige havens zijn. Dat blijkt niet zo. Een vreselijk gevoel. Dat nog heel lang zal blijven nazinderen, vrees ik.”

Serge Withofs uit Peer was al aangekomen toen het drama gebeurde. “Toen we enkele honderden meters weg waren, hoorden we de twee explosies. We zijn nog teruggegaan om te kijken wat er gebeurd was. De tweede bom bleek te zijn ontploft op de plaats waar mijn familie voor mij had staan supporteren. We zijn aan een vreselijke nachtmerrie ontsnapt”, laat hij optekenen in Het Belang van Limburg.