‘We zitten te veel’, ‘zitten is het nieuwe roken’, … Uitspraken die we steeds meer horen. En dat is niet zonder reden. Door lange tijd ononderbroken te zitten, stijgt het risico op hart- en vaatziekten, diabetes type 2 en verschillende ongewenste metabolische processen. Vooral de aanwezigheid van vetzuren in het bloed, zogenaamde triglyceriden, worden in verband gebracht met inactiviteit. Dit verhoogd trygliceridengehalte wordt gelinkt aan hart- en vaatziekten en stofwisselingsproblemen. In principe zou lichaamsbeweging deze risico’s moeten verkleinen, maar eerdere studies concludeerden dat één sportsessie misschien wel niet volstaat. Een recent onderzoek, gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Medicine & Science in Sports & Exercise, ging daarom na of regelmatige, korte inspanningen doorheen de dag de nadelen van lang zitten wél konden compenseren.
Hogere vetverbranding
Een groep proefpersonen werd daarom in een labo getest op verschillende scenario’s, waarbij telkens hun stofwisseling werd gemonitord. Eén dag moesten ze de hele tijd stilzitten (ze verlieten enkel hun plaats om iets te eten of om naar het toilet te gaan). Een andere dag zaten ze ook de hele dag, mét uitzondering van enkele seconden per uur waarin ze intensief bewogen. Om precies te zijn: de testpersonen moesten 5 keer zo hard ze konden sprinten op een soort crosstrainer gedurende 4 seconden met telkens 45 seconden rust. Op het einde van de dag (na 8 uur) hadden ze in totaal 160 seconden intensief bewogen. Na iedere dag werd de impact op hun stofwisseling gemeten in de zes uren die volgden. Wat bleek? Na de dag waarin het zitpatroon enkele seconden onderbroken werd met de sprintjes lag het triglyceridengehalte in het bloed lager en was de vetverbranding hoger dan wanneer het zitpatroon niet onderbroken werd.
Extreem korte inspanningen
De onderzoekers suggereren dat je wanneer je jouw zitroutine doorbreekt met frequente, intensieve en extreem korte inspanningen je de negatieve effecten van sedentair gedrag kan compenseren. Gezien het hier om een kleinschalige studie gaat, is het nog te vroeg om de bevindingen te veralgemenen. Toch is de onderliggende theorie wel hoopgevend. En het kan zeker geen kwaad om je stoel wat meer te verlaten en eens een sprintje te trekken, al is het maar voor enkele seconden