Wat is een enkeldistorsie?
Een distorsie of een verstuiking kennen we allemaal. De botten in je enkel worden bij elkaar gehouden door bindweefsel. Als je je voet omslaat, wordt dat bindweefsel uitgerekt of kan het zelfs inscheuren. Meestal komt zo’n verstuiking voor aan de buitenkant van de enkel. Daar zijn twee redenen voor: ten eerste plooit de enkel gemakkelijker naar binnen dan naar buiten. Ten tweede zijn de ligamenten aan de binnenzijde van de enkel steviger dan die aan de buitenzijde. Hoe minder stabiliteit er in de enkel zit, hoe ernstiger de blessure.
Zie je deze blessure vaak in je praktijk?
Zeker en vast. Maar het is geen typische loopblessure. In ander sporttakken zie ik ze veel frequenter. Denk aan basketbal, voetbal of volleybal. Ook een werkongeval kan een verstuikte enkel tot gevolg hebben.
Wat zijn de symptomen?
Pijn is symptoom nummer één. Een verstuiking gaat nagenoeg altijd gepaard met een stevige zwelling. Na een acute verstuiking heb je moeite om op je voet te steunen. Je kan ook een krakje horen. Het is dan geen bot dat kraakt, maar het ligament dat inscheurt. Een enkel bestaat bovendien uit bindweefsel, dat weinig doorbloed is, en vergt een lang herstel. Reken maar op honderd dagen.
Remedie?
Het herstel gebeurt in fases. Het RICE-principe komt hier op de eerste plaats. RICE staat voor rust, ijs, compressie en elevatie. Las ten eerste een rustperiode in. Leg ook meermaals per dag ijs op je enkel om de zwelling tegen te gaan. Je kan daarvoor een coldpack gebruiken. Maar de meest effectieve manier is om een ijsblokje rond te wrijven op je huid. Let er wel op dat je het niet op één plaats houdt. Je kan ook een compressieverband aanleggen. En hou je voet omhoog.
In een tweede fase, na een week, probeer je je voet al wat te bewegen. Eerst passief, later actief. Eventueel met de hulp van een kinesist. Na twee tot drie weken moet je weer zonder pijn op je enkel kunnen steunen.
Fase drie is het optrainen van het spierweefsel in je enkel. Dan zijn we ongeveer een maand verder. Je kan je enkelgewricht verstevigen door oefeningen te doen op ongelijkmatig terrein, een trampoline of een plank met een bal eronder. Door die instabiliteit op te zoeken ga je de spiertjes en peesjes trainen die je enkel moeten stabiliseren. Hoe ernstiger de blessure, hoe langer je nadien met een brace of een ingetapete enkel moet sporten. Als je dat niet respecteert, dan loert een nieuwe distorsie om de hoek. Een enkeldistorsie is geen blessure waar je licht overheen gaat. Maar het omgekeerde is ook waar: overbehandelen is ook niet goed. Gips, immobilisatie of röntgenfoto’s, dat is nergens voor nodig.
Dit artikel verscheen in een vorige editie van RunningBE magazine.
