2:01:39. Dat is de tijd die Kipchoge in 2018 neerzette in de marathon van Berlijn. Niemand liep ooit sneller in een officiële wedstrijd.
Een jaar later in Wenen deed Kipchoge 1:59:40 over een traject van 42,195 km en daarmee werd hij de eerste sub-2-uur-marathonloper aller tijden. Maar een officieel wereldrecord is dat niet omdat de Keniaan uit de wind werd gezet door pacers die niet allemaal van bij de start meeliepen en kon profiteren van nog tal van andere gesofisticeerde hulpmiddeltjes die in een normale wedstrijd niet toegelaten zijn.
Dat de tijd(en) van de momenteel 36-jarige Kipchoge ooit van de tabellen gelopen zullen worden, staat in de sterren geschreven. Maar het zal misschien sneller gebeuren dan velen denken. Titus Ekiru, een landgenoot van Kipchoge, is ervan overtuigd dat hij de geknipte man is. Vorige maand won de 29-jarige Keniaan de marathon van Milaan in 2:02:57, de vijfde snelste officiële marathon aller tijden en een serieuze verbetering van zijn PR van 2:04:46.
Na afloop vertrouwde Ekiru World Athletics toe dat hij denkt dit jaar zijn PR nog te kunnen aanscherpen tot 2:01:00, wat dus een verbetering van het officiële wereldrecord van Kipchoge zou betekenen. In de Keniaanse krant The Star deed Ekiru er later nog een schepje bovenop door te stellen dat hij denkt in een reguliere marathon zelfs onder 1:59:00 te kunnen duiken.
Grootspraak of een terechte gezonde dosis zelfvertrouwen? Ekiru hoopt zich komend najaar in de geschiedenisboeken te lopen in de marathon van Londen of Chicago.
