Vezelrijke voeding (bijvoorbeeld: broccoli): dit kan voor een opgeblazen gevoel zorgen, al zijn er zeker mensen die in de uren voor de wedstrijd heel veel groenten eten zonder nadien problemen te ondervinden. Maar het best is toch om je vezelopname te beperken, en wel tijdens de laatste maaltijd voor de inspanning (zo’n drie uur voor het startschot).
Gekruide voeding: dit werkt brandend maagzuur in de hand, wat een behoorlijk vervelend gevoel geeft tijdens het lopen.
En dan is er ook nog de koolhydraatrijke snack. Sommige lopers die deze een uur voor de inspanning innemen, krijgen kort na de start (15 tot 30 minuten) een zogenaamde reboundhypoglycemie. Dit komt door een verhoogde opname van glucose door de spieren, in combinatie met een verlaagde glucosevrijzetting van de lever. De koolhydraatinname leidt ook tot een insulinerespons met als gevolg een remming van de vetvrijzetting en vetoxidatie. Klinkt misschien allemaal wat technisch, maar daardoor raken de glycogeenvoorraden veel sneller uitgeput en kunnen symptomen optreden als vermoeidheid, honger, duizeligheid, hartkloppingen en transpiratie.
Maar in de praktijk komt een reboundhypoglycemie zelden voor, waardoor het niet nodig is om zomaar koolhydraten te gaan vermijden tijdens het uur voor inspanning. Het wordt zelfs aanbevolen om 30 à 90 gram koolhydraten op te nemen tijdens de laatste 90 minuten voor de start van een wedstrijd omdat het de prestatie kan verbeteren. Want de geconsumeerde koolhydraten kunnen dienen als energiesubstraat tijdens de inspanning.
Manieren om een reboundhypoglycemie te voorkomen:
1. Koolhydraten met een lage tot matige glycemische index consumeren
2. De inname zo dicht mogelijk bij de start van de opwarming of van de wedstrijd plannen (< 15 minuten).