De Wever blaast loopduel met Peeters af

De Wever en Peeters leken elkaar niet alleen in de politiek, maar ook op sportief vlak te gaan bekampen. De Antwerpse burgemeester liet zich bij de voorstelling van Antwerpen Europese sporthoofdstad 2013 namelijk ontvallen dat hij de Vlaamse minister-president graag wou kloppen op de DVV Antwerp 10 Miles.

Dat zou sowieso een huzarenstukje geweest zijn, want De Wever deed vorig jaar nog 2u06 over de 16,1 km, terwijl Peeters in 2011 maar 1u20 nodig had. Volgens de entourage van De Wever heeft hij de afgelopen weken te weinig kunnen trainen om de handschoen te kunnen opnemen.

“Er is een onoverkomelijk verschil in conditie”, zegt De Wevers woordvoerder in Het Nieuwsblad. “Zijn drukke agenda gooit alsmaar vaker roet in het eten. Om toch niet stil te vallen, is hij de afgelopen weken zelfs tussen middernacht en 2 uur ’s nachts moeten gaan joggen.”

Kris Peeters bevestigde ondertussen dat hij wel degelijk aan de start van de 10 Miles zal verschijnen, maar dat ook voor hem een scherpe tijd er niet toe doet. Net als vorig jaar zal hij zich aan een goed doel verbinden. Toen finishte hij samen met de 11-jarige muco-patiënt Casimir in 1u52.

’10 MILES STRAFFER DAN VERKIEZINGEN’

Ook Bart De Wever komt zeker aan de start en dat met het borstnummer 1302, verwijzend naar het jaar van de Guldensporenslag. Na zijn debuut vorig jaar heeft hij de smaak duidelijk te pakken. “Ik schat de 10 Miles hoger in dan mijn verkiezingsoverwinning op 14 oktober”, zegt hij in Gazet van Antwerpen. “Als er één ding was dat ik op 1 januari 2012 niét zou kunnen, zo dacht ik toch, was het die wedstrijd uitlopen. Wie bij de jaarwisseling daarentegen had gezegd dat een verkiezingstriomf mogelijk was, die had ik geen ongelijk gegeven.”

Dat fysieke fitheid ook mentale fitheid met zich meebrengt, is voor De Wever een van zijn grote ontdekkingen van het afgelopen jaar. “Nu besef ik hoe juist de Latijnse spreuk ‘mens sana in corpore sano’ wel is. Je kan véél maar aan als je in conditie bent, je kan veel harder werken, je bent veel minder snel moe, je slaapt veel beter, je recupereert veel sneller.”

Zoals bij zovele lopers blijft ook voor De Wever het vertrek het lastigste. “Zoals men zegt: de eerste meters, naar de schoenen of de voordeur, zijn de moeilijkste. Achteraf voel ik me klaarwakker. Alsof ik de wereld aankan. Qua stressbestrijding kent joggen zijn gelijke niet. Ik start met een hoofd vol zorgen. Na een halfuurtje krijg ik ze allemaal klein. Nog een halfuurtje later zijn alle problemen verdwenen.”