3 clichés over lopers ontkracht

Over lopers doen heel wat hardnekkige clichés de ronde. Tijd om er enkele te ontkrachten, voor eeuwig en altijd!

1. “Lopers zijn allemaal masochisten”
* Het cliché: mensen die kilometers malen ‘just for the fun of it’ doen dat omdat ze een kick krijgen van pijn en afzien. En de mogelijke blaren op hun voeten, schuurwonden en darmproblemen achteraf. Maar zeker niet om te genieten van de mooie omgeving, of erger nog: om te ontspannen en rust te vinden. Dat kan écht niet! 

* De realiteit: het klopt dat lopen soms pijnlijk is, dat gaan we niet ontkennen. Maar het is toch algemeen geweten dat je enkel door een beetje af te zien mooie prestaties kan neerzetten en een doel kan bereiken? Een intervaltraining, bijvoorbeeld, is pittig en zwaar maar je hebt ze nodig om een snellere loper te worden. Als je er dan in slaagt om een PR te lopen, vergeet je op slag de ‘pijn’ die je moeten doorstaan hebt om tot daar te geraken. Dus neen, we lopen niet omdat we kicken op pijn en niet goed bij ons verstand zijn, wél omdat we ervan houden om onszelf uit te dagen en vooral: omdat lopen ons ontspant en we ervan genieten. Inclusief mogelijke pijntjes! 

2. “Die lopers moeten toch echt wel een zee van tijd hebben”
* Het cliché: iemand die zoveel loopt, moet immens veel vrije tijd hebben om al die kilometers af te leggen… en zeker geen leven daarbuiten. Vast zo’n ‘asociaal geval’ dat nooit buitenkomt!
* De realiteit: neen, wij lopers leven niet als zielige kluizenaars zonder enige vorm van sociaal contact. Wat we wél zijn: steengoede planners. Door onze agenda goed te organiseren, slagen we er meestal in om te gaan lopen wanneer we willen én toch nog tijd te kunnen doorbrengen met familie en vrienden. Dat is niet zo moeilijk! Het klopt wel dat we soms opofferingen maken, zoals een feestje skippen de avond voor een loopwedstrijd. Maar dat hoort er nu eenmaal bij en het is niet zo dat we dan de hele avond triestig in de zetel hangen omdat we onszelf o zo zielig vinden…  

3. “Al die lopers eten ultragezond en gaan vast nooit op restaurant”
* Het cliché: veel niet-lopers gaan ervan uit dat je als loper alleen maar ultragezonde voeding naar binnen speelt, nooit een druppel alcohol drinkt en al je maaltijden zorgvuldig afweegt en op voorhand plant. Een loper die op restaurant gaat, is volgens hen dan ook een contradictio in terminis. 
* De realiteit: alweer een misvatting van jewelste! Het klopt dat we doorgaans goed weten wat we best wel en niet eten om goed te presteren. Maar ook wij lappen die regels al eens aan onze laars en werken graag een frietje of een pizza naar binnen. Zoals alles in het leven gaat het om maat houden en balans vinden en daar zijn wij lopers goed in! We zijn dus regelmatig te spotten op restaurant en we voelen ons zeker niet ‘superieur’ aan anderen omdat we ‘speciaal’ eten.

Moraal van het verhaal: wij lopers zijn uiteindelijk ook maar mensen. Dat lopen van ons is een hobby zoals elke andere! Anderzijds zijn er wel een aantal clichés over lopen die een grond van waarheid bevatten. Denk maar aan de vele ‘motivational quotes’ die vaak gebruikt worden als het over lopen gaat (bv. op social media), bv. ‘Life begins at the end of your comfort zone’, ‘If you can dream it, you can do it’ en ‘What doesn’t kill you, makes you stronger’. Dit zijn clichés van jewelste maar als loper weet je dat ze echt wel kloppen. En we mogen toch ook onze clichés hebben, nietwaar?

Like this article? Share it!

Misschien vind je deze ook interessant?