‘Geen marathon in rampgebied’

Marleen Finoulst vindt dat de NYC Marathon meteen afgelast had moeten worden. Vorig jaar liep de Bodytalk-hoofdredactrice zelf mee in The Big Apple, in haar column in Knack doet ze de marathon nu over doorheen het rampgebied.

“Voor de lopers, ik heb er enkele dagen geleden zelf enkele uitgewuifd, is de late afgelasting een kaakslag”, aldus Marleen Finoulst. “Maanden trainen voor de grootste (en duurste) marathon ter wereld. En dan valt alles in het water.”

“Het is natuurlijk balen voor de Belgische lopers, maar aangeslagen zijn ze niet. Ze hebben begrip voor de ellende in New York en voor de New Yorkers. Alleen, zijn ze zwaar ontgoocheld over de late beslissing.”

Vorig jaar liep de Bodytalk-hoofdredactrice zelf mee in The Big Apple. In onderstaande column in Knack doet ze de marathon nu over doorheen het rampgebied.

Geen marathon in rampgebied (Knack)
‘I want to be a part of it, New York’

Ik liep vorig jaar mee in de grootste marathon ter wereld, een fantastische belevenis. De ferry brengt de marathonlopers naar Staten Island, waar het ‘startdorp’ zich bevindt. Sinds de storm is daar geen sprake van, er ligt overal puin. Tot gisteren werden in dit deel van New York al 19 dodelijke slachtoffers geborgen. Het is de plek waar jaarlijks bijna 50.000 lopers vertrekken op de tonen van Frank Sinatra: “I want to be a part of it! New York!”. Nu wil niemand dat. In Staten Island laten de marathoniens tonnen kledij, waarmee ze zich warm hielden in de uren voor het startschot, gewoontegetrouw achter voor de daklozen in de stad. Hoe cynisch zou dat dit jaar niet zijn? Het lopersfeest zou in de gegeven omstandigheden zeer ongepast zijn.

Donker en koud

Na de start loop je over de fenomenale Verrazano-Narrows Bridge, de 1.298 meter lange dubbeldekbrug die Staten Island met Brooklyn verbindt. Ook in dit district zijn alle hulpdiensten en de politie nog steeds in de weer met het ruimen van puin. Hier zitten honderden gezinnen zonder elektriciteit. Vorig jaar, op 6 november, stond in dit stadsdeel een joelende massa supporters, muziekbandjes, velen met spandoeken met aanmoedigende slogans. Vandaag is het donker en koud. Zowat alle sportevenementen die dit weekend gepland waren, waaronder een NBA-basketwedstrijd, werden meteen na de doortocht van Sandy afgelast. Dat Bloomberg begin deze week nog vasthield aan de marathon, botste in Brooklyn op zwaar protest.

Inferno

Na Brooklyn gaat het richting Queens, in normale omstandigheden een rustige buurt met statige huizen. Daarvan zijn minstens 50 woningen volledig vernield in een brand die ontstond na doortocht van de orkaan. De brandweer raakte slechts moeizaam bij de inferno. We hebben de apocalyptische beelden in de journaals gezien. Kan je doorheen zoveel leed lopen? Mentaal alleen al lijkt me dat zeer moeilijk.

Van Queens gaat de marathon richting Manhattan via Queensboro Bridge. De 1ste avenue in Manhattan is het kloppend hart van de marathon. Hier worden lopers verwelkomd door hun supporters, uit hun land, achter hun vlag. Het is een overweldigende ervaring. Dit jaar zouden ze er zelfs niet geraakt zijn. Diverse metrotunnels staan nog onder water. Ook in Manhattan zijn doden gevallen, huizen ingestort en zit een deel van de bevolking zonder stroom.

Central Park

Voorbij Manhattan loopt de marathon verder via de Bronx. Het armste district van New York is vandaag helemaal een rampgebied. Brand, overstromingen, gebrek aan elektriciteit, aan drinkwater en aan voedsel, de armsten blijven ook nu van niets gespaard. Stel je voor dat in zo’n omstandigheden water wordt uitgedeeld aan tienduizenden marathonlopers terwijl de inwoners zelf tekort aan water hebben? Dat valt niet te rijmen. Het laatste deel van de marathon voert terug naar Manhattan, Central Park, traditiegetrouw de aankomstplaats, aan het standbeeld van Fred Lebow, de stichter van de New York-marathon. Hier wel geen overstromingen, maar het park ligt vol ontwortelde bomen. Tot voor enkele dagen was de groene oase zelfs gesloten wegens opruimwerken.

Solidariteit

In New York riep een oppositielid de gestrande marathonlopers op om mee te helpen met de opruimwerken, nu ze toch in de stad zijn. Wie wil lopen, kan de mensen die moeilijk te been zijn water en voedsel brengen? De Belgische marathonlopers en de delegatie van Marathon Managers Club, momenteel in New York, hebben hun ontgoocheling ondertussen opgeborgen en zoeken uit hoe ze hun solidariteit kunnen betonen met de getroffen bevolking in New York. 

Like this article? Share it!

Misschien vind je deze ook interessant?