Voor het antwoord op bovenstaande vraag, trokken we voor ons novembernummer naar professor sportsociologie Jeroen Scheerder (KUL), die zelf ook al een paar marathons heeft gelopen. Hij gaf volgende verklaring: “Voor de meeste lopers staat hun persoonlijke strijd centraal. De marathon is een beenharde vorm van competitie, maar dan eentje tegen jezelf. Ik vergelijk het met een moderne bedevaart. Mensen willen hun grenzen verleggen en hun lichaam laten afzien, met de eindstreep als ultieme beloning.”
De sociale status die daaraan vasthangt, is mooi meegenomen. Met 10 mijl of 20 kilometer verras je je vrienden allang niet meer, een marathon lokt wel nog veel likes op Facebook uit. Noem het gerust een digitaal visitekaartje, dat sommigen zelfs op hun cv zetten.
