Door de wind, door de regen. Het zijn niet bepaald de lyrics van Triggerfinger, maar ze omschrijven wel precies de omstandigheden waarin het loopje met Ruben Block plaatsvindt. De weergoden weerhouden ons er niet van om een tocht van een kilometer of tien te maken. Van het Antwerpse Eilandje gaat het richting Zeevaartschool en verder de haven in. Terwijl hij sierlijk en met rechte rug loopt, beantwoordt de frontman van Triggerfinger vraag na vraag.

Heb je sportieve genen geërfd?
Ruben Block: “Als kind was ik eigenlijk eerst niet zo into sports. We werden van thuis ook niet verplicht om te sporten. We moesten vooral doen waar we zelf zin in hadden en dat was in mijn geval dus muziek. Ik begon pas op mijn zestiende te basketten. Omdat we niet genoeg spelers hadden, moesten we in een oudere leeftijdscategorie spelen en daar leer je natuurlijk snel bij … ook hoe je je mannetje moet staan (lacht).”

“Tegelijkertijd begon ik toen ook veel te skaten. Nu kan je zeggen dat het geen echte sport is, maar het is toch behoorlijk intensief, hoor. Je legt wat kilometers af en moet de hele tijd je evenwicht bewaren. Eigenlijk is skaten een vrij volledige sport, net als zwemmen. Ik heb trouwens al mijn skateboards nog. Dat skaten op zich was al heel leuk, maar de hele belevingswereld en muziekscene daarrond trok mij bijzonder aan. Bovendien mocht ik van mijn ouders niet met mijn skateboard naar school, wat ik stiekem natuurlijk toch deed. Dat maakt het allemaal nog wat spannender (lacht)! Uren en uren heb ik geskatet en op de ramp in het Antwerpse stadspark rondgehangen. Gelukkig ben ik nooit echt zwaar op mijn donder gegaan.”

Wanneer kreeg de loopmicrobe je te pakken?
“Dat is eigenlijk nog niet zo heel lang geleden. Toen we in 2010 ons album All this dancin’ around in Los Angeles opnamen, nam ik ineens een besluit: ‘Ik ga eens van de studio naar ons hotel lopen.’ Dat was een tochtje van een kleine 4 km. Dat ging helemaal niet zo goed, maar het deed me wel ongelooflijk veel deugd, omdat ik ondertussen mijn hoofd goed kon leegmaken. Ik was ook helemaal niet goed uitgerust met mijn trendy Nike-sloefkes. Die zagen er goed uit, dus dat moesten wel goede sportschoenen zijn (lacht)! Mario (de drummer van Triggerfinger, red.) liep trouwens ook, maar deed dat vooral ’s morgens.”