Op 31 december, op de laatste dag van het schrikkeljaar van 2024, liep Hilde haar 366ste marathon. Dat is meer dan een verdubbeling van het vorige officiële wereldrecord van opeenvolgende marathons gelopen door een vrouw. Dat stond op naam van de Australische Erchana Murray-Bartlett. “Believe you can”, glundert Dosogne na haar laatste marathon. “Het was de slogan van deze challenge en heeft zo’n sterke boodschap. Ik ben er altijd in blijven geloven. Ook op de moeilijkere momenten. En nu is het me gelukt.”
Hoe had Hilde zich hier fysiek en mentaal op voorbereid? “Fysiek heb ik me niet specifiek anders voorbereid dan voor andere ultrawedstrijden. Aan het begin van de challenge, zat ik aan een weekgemiddelde van 100 km en in zwaardere trainingsweken liep dat op tot 200 km. Mentaal had ik het wel onderschat. Daar kan je je moeilijker op voorbereiden. Ik startte elke marathon op een vastgelegd uur, zodat mensen telkens wisten wanneer ze konden aansluiten om mee te lopen. Dat laat natuurlijk niet veel ruimte voor flexibiliteit. Je moet er altijd staan: in het donker, in de koude, regen, … het vrije gevoel van lopen valt zo helemaal weg. Daarnaast werkte ik nog parttime en moest ik ook alle administratie telkens in orde te brengen voor Guinness World Records. Dagelijks moesten er een km-file van mijn marathon (op basis van de gegevens geregistreerd door mijn sporthorloge), foto’s en video’s worden verzameld om zo later alles officialiseren.”
Dagelijks rondjes lopen
Ook vandaag, op 31 december, kon iedereen een of meerdere rondje(s) langs de Watersportbaan in Gent met haar meelopen. Voor haar laatste marathon hadden er zich meer dan 750 lopers ingeschreven, waarvan 240 voor de marathon. Het startschot werd gegeven door niemand minder dan Bashir Abdi. Het werd een groots loopfestijn, waarbij Hilde voor een laatste keer een hart onder de riem werd gestoken. Hilde werkte de meeste van haar marathons af aan de Watersportbaan in Gent. Daar liep ze telkens 8 rondjes van 5 km, met een extra 2,5 kilometer tegen de stroom in om zo minstens aan haar 42,195 km te komen – in de praktijk liep ze altijd totdat ze 42,5 km had op haar sporthorloge voor de zekerheid. Naar schatting zou Hilde het voorbije jaar minstens 2000 rondjes aan de Watersportbaan gelopen hebben. Af en toe nam ze ook deel aan een officiële marathonwedstrijd ter variatie en sinds de zomer liep ze 2 keer per week in haar woonplaats in Lochristi.
Herstel, voeding, … en 2 paar loopschoenen per maand
Dagelijks 42,195 km afhaspelen. Voor het lichaam geen evidente opgave. Naast een uitzonderlijke conditie, moest Hilde ook een slim voedingsplan en efficiënte herstelstrategie aan de dag leggen. Samen met een sportdiëtiste tekende ze een plan uit en wist Hilde exact wat ze nodig had om haar energietank vol te houden. Als ontbijt at ze standaard pannenkoeken met extra eiwitpoeder, tijdens het lopen nuttigde ze energiegelletjes, nadien een recovery shake en ’s avonds een warme maaltijd en broodje als laatavondsnack. “Je lichaam past zich gelukkig snel aan. Bij mijn eerste marathons moest ik bijvoorbeeld nog 7 gelletjes nemen, gaandeweg volstonden er 5 per marathon.”
Waar haar energiegelletjes verminderden, steeg het aantal gebruikte loopschoenen aanzienlijk. “Ik heb elke maand 2 paar nieuwe schoenen gebruikt – ik wisselde af tussen verschillende modellen en koos voor 2 paar per maand om wrijving te voorkomen.” Opvallend: Hilde heeft nu een schoenmaat groter dan toen ze begon. “Ik wist uit een film van Karel Sabbe dat hij naarmate zijn ultralopen ook telkens een grotere schoenmaat meenam, omdat je voeten veel uitzetten. Voetverzorging is ook heel belangrijk: ik hou mijn teennagels kort en verwijder vaak eeltplekken.” Voor de geïnteresseerden: Hilde liep met de HOKA Skyflow, Mach 6 en Clifton 9.
Naast kwaliteitsvolle loopschoenen om mee te roteren, waren haar compressiekousen ook een onmisbaar item. “Op elke marathon draag ik de compressiekousen van Herzog. Ik had ze een keer niet gedragen en had meer last van melkzuuropstapeling. Dat had ook een effect op mijn hersteltijd nadien.” Wat deed ze verder om haar herstel te bevorderen? “Ik nam dikwijls een bad, gebruikte af en toe een recovery crème en kreeg 1 keer per week een massage. Om het blessurerisico tot een minimum te beperken, deed ik ook elke week spierversterkende oefeningen bij een kinesist.”
Moeilijkste moment
Mentaal was het niet altijd even makkelijk. Zo moest ze onder meer letterlijk terug recht krabbelen na verschillende valpartijen. Een keer vreesde ze voor een gebroken vinger bij een val toen ze al 25 km in de benen had, waardoor ze naar het ziekenhuis moest. Om haar wereldrecordpoging niet te onderbreken, moest ze die dag opnieuw aan de bak en helemaal opnieuw 42,195 onafgebroken kilometer lopen. Resultaat: ze liep die dag 69 kilometer.
Meer nog: met Guinness World Records was afgesproken dat ze over elke marathon niet langer dan 6 uur zou doen. Gemiddeld deed ze net iets langer dan 4 uur over haar marathons en liep ze rond de 6 minuten per kilometer. Bij haar laatste marathons kreeg ze last van haar linkerhamstring, waardoor ze het tempo wat moest laten zakken, maar aan stoppen heeft ze nooit gedacht. “Tenzij een dokter het me echt verboden had.”
Het doorzettingsvermogen van Hilde had alles te maken met de reden waarom ze de challenge aanging. Hilde zamelde met haar project namelijk geld in voor de vzw BIG Against Breast Cancer, dat de strijd tegen borstkanker ondersteunt. Het exacte ingezamelde bedrag wordt nog geteld na alle laatste donaties, maar enkele dagen voor haar laatste marathon kon Hilde ons vertellen dat de teller al op 65.000 euro stond. “Dat is meer dan we gehoopt hadden. We hadden als doel om 36.600 euro op te halen, dus 100 euro per marathon. We zitten nu bijna aan het dubbele, dat is erg mooi. Wetende dat er zoveel mensen het goede doel een warm hart toedragen, gaf me de kracht om door te zetten.”
Toekomst
Wat volgt na deze laatste marathon? Heeft Hilde schrik voor het het zwarte gat? “Niet bepaald. (Lacht) Ik zou – afhankelijk van de ernst van mijn hamstringblessure – graag nog eens de Spartathlon (een ultraloop van 246 km in september in Griekenland; red.) lopen in 2025.” Hilde finishte deze loodzware ultra al 2 keer en heeft het Belgisch parcoursrecord voor vrouwen op haar naam staan, maar haar honger is na 15.443,73 gelopen kilometer in 2024 duidelijk nog niet gestild …
