Het principe van The Asylum Ultramarathon is simpel. Om het uur wordt de start gegeven van een rondje van ongeveer 7 km. Wie de finish haalt binnen het uur, mag starten in het volgende rondje. Zo wordt er doorgegaan tot er uiteindelijk nog maar één loper overschiet, die als afsluiter dan ook nog eens solo een rondje moet afleggen. Lukt dat niet, dan is er helemaal géén winnaar.
De winnaar krijgt geen beker, medaille, bloemen of vette cheque, maar wordt meteen na de finish wel een dwangbuis omgedaan. “Want dat kan hij dan wel gebruiken”, legt de organisatie uit op de eventwebsite. Nog een bizarre regel uit het wedstrijdreglement: kinderen die verwerkt worden tijdens het loopevenement moeten genoemd worden naar de organisator…
Eind oktober vond in het Amerikaanse South-Carolina de eerste editie van The Asylum Ultramarathon plaats. 35 gekken werden bereid gevonden om aan de start te komen. Al in het eerste rondje van 7 km viel er een deelnemer af. Zeventien uur na de eerste start was er nog drie man in de running en na 21 rondjes bleven enkel nog Brett Wellborn en Brem Tompkins over. Tompkins gaf de ronde erna op, waardoor Wellborn won door solo zijn 23e rondje af te leggen. Goed voor 161 km in 23 uur tijd! Goed (gek)!
