Linde Merckpoel liep in 2013 haar eerste marathon in Berlijn, maar ze trok vooral veel lessen uit die deelname: “Ik deed maar wat. Ik at niet juist, droeg de verkeerde schoenen en ging nooit naar een kinesist. Maar door mijn knieproblemen begreep ik plots hoe belangrijk het is te weten hoe je lichaam in elkaar zit. Sindsdien beperk ik het risico tot een minimum en laat ik mij omringen door mensen met kennis van zaken. Als ik train voor een wedstrijd, en dus veel van mijn lichaam vraag, ga ik één keer per week naar een sportbegeleidingscentrum. Dat kost wel wat, maar ik kan niet meer zonder. Je mag er niet van uitgaan dat je benen zomaar ineens 42 kilometer willen lopen. Je moet alle radars perfect op elkaar afstemmen. Alsof je een ijzeren harnas draagt, zodat er niets kan misgaan. Ik raad iedereen die aanpak aan.”
“Een marathon lopen is ook topsport. Ik wil drie maanden zorgeloos kunnen trainen. Na mijn laatste marathon in Antwerpen had ik alleen last van mijn tenen en nagels. Ze zagen bont en blauw. Ik ben daar gevoelig voor, en daarom zocht (en vond) ik een geweldige podologe. Intussen heb ik een heel leger rond mij om me in optimale omstandigheden aan de start van een wedstrijd te krijgen. Ik heb geen zin om in een vlaag van waanzin een marathon te lopen en mijn tijd te verbeteren, om achteraf vast te stellen dat mijn knie om zeep is.”
In ons nieuwste running.be magazine (nu in de winkel) lees je het volledige interview. Daarin heeft Linde het onder andere over ‘religieuze loopschema’s’, haar lievelingsschoenen, en natuurlijk … de ideale loopmuziek. Je leest het artikel hier ook digitaal. Hier vind je ook de fotoreeks die onze fotograaf maakte.
