Laat me even beginnen met het belangrijkste. Maar liefst 130.732 lopers, loopsters en rolstoelers namen zondag wereldwijd deel aan de Wings for Life World Run. Goed voor 1.255.000 kilometer en 6,6 miljoen euro opbrengst voor dwarslaesieonderzoek. Editie 2016 duikt de annalen in als een onvervalste recordeditie, want ook het afstandsrecord (79,90 km) van de Oostenrijkse Ethiopiër Lemawork Ketema werd verpulverd. De Italiaan Giorgio Calcaterra hield het in Milaan maar liefst 88,44 kilometer vol.
Bakken, braden en lopen
De deelnemers in Ieper, bijna 5000, werden getrakteerd op een vroege zomerdag. Een priemende zon en temperaturen die rond het startuur (13u) opliepen tot 28 graden. Geen wolk te bespeuren. Noot: de avond voordien werd ik getroffen door een panische angst voor dagjestoeristen die zondag vanuit Limburg via Brussel en Gent naar de kust zouden trekken. “Ik zou morgenvroeg toch graag al om 8 uur vertrekken”, vertelde ik tegen mijn vrouw, die zo vriendelijk was om mij de hele dag te vergezellen. Resultaat: nauwelijks dagjestoeristen gezien en om 10u geeuwend en starend op een nog zo goed als lege Grote Markt in Ieper.
Naar het atletendorp dan maar. Borstnummer afhalen, omkleden, spullen opbergen en ontbijtje scoren. Check! Dikke pluim voor de organisatie trouwens. Shuttlebussen van de parking naar de Grote Markt, van op het parcours naar de Grote Markt en van de Grote Markt naar de douches. Het verliep allemaal vlekkeloos. Terwijl Eline De Munck en Erika Van Tielen het woord namen op het podium, legde ik de laatste hand aan mijn voorbereiding. Toiletbezoek, beentjes insmeren, luisteren naar bemoedigende woorden van vrouwlief en vooral veel water drinken.
Menenpoort
Water was het codewoord van de dag. Al snel werd duidelijk dat het warme weer een cruciale rol zou spelen. Mijn doelstelling van 25 kilometer klonk vlak voor de start, met de loden zon op mijn hoofd, opeens veel minder realistisch. Panische angst, bis. Nog snel een laatste keer pipi doen voordat dj Zohra het startschot gaf. Het moet gezegd: de start onder de historische Menenpoort is indrukwekkend. De steun van de mensen naast het parcours evenzeer. De Wings for Life World Run deed zijn status als unieke belevingsrun alle eer aan.
De wedstrijd zelf moet voor mijn 29-jarige lichaam zowat de zwaarste fysieke beproeving ooit geweest zijn. Ik zit momenteel in volle voorbereiding op mijn eerste marathon, maar verder dan 21 kilometer liep ik nog niet. Bovendien was het weer allesbehalve een bondgenoot. Kilometers lang lopen in volle zon en half uitgedroogd aftellen naar de volgende bevoorrading. Die bevoorrading bestond vooral uit flesjes leeggieten over het hele lichaam en tussendoor halfslachtig proberen te slikken. Het was geen zicht.
25 kilometer
De man met de hamer was zo vriendelijk om twee keer langs te komen. Ergens rond kilometerpaal 15 en een tweede keer zo’n 6 kilometer later. Al moet ik voor die eerste klop de hand vooral in eigen boezem steken. Kilometers lang liep ik overmoedig ruim anderhalve minuut voor op het 25 kilometer-schema. Te snel dus. Ik nam gas terug, speelde een gelletje naar binnen en vond de goeie tred weer. Maar na 21 kilometer liepen de benen plots helemaal leeg. De volgende drie kilometer keek ik zowat vijftien keer achterom, maar er was nog geen Catcher Car te bespeuren.
Met de vocale steun van enkele lotgenoten en na een nieuwe bevoorrading begon ik met hernieuwde krachten aan kilometer 25. Op het moment dat ik mijn vierde adem vond, hoorde ik een megafoon in de achtergrond. Daar was Zohra weer, 2 uur en 9 minuten later. Ze zat in vol ornaat boven op de Catcher Car die intussen aan 17 km/u het deelnemersveld platwalste. Ik plaatste nog een laatste versnelling en werd na 25,45 kilometer bedankt voor bewezen diensten.
30 kilometer
De Wings for Life World Run was mijn allereerste deelname aan een massa-event. En de kennismaking was bijzonder aangenaam. Uniek concept, dito beleving. Ik heb bovendien mijn doel gehaald en dat vierde ik ’s avonds met twee Karmelietjes. De spierpijn daags nadien? Die aanvaardde ik met de glimlach. En een bezoekje aan de kinesist bracht me weer onder de levenden. Volgend jaar ga ik zeker terug. Met een nieuw doel. 30 kilometer?
Wings for Life World Run in cijfers
Afsluiten doe ik nog met enkele opvallende cijfers…
34 locaties
33 landen
6 continenten
130.732 deelnemers wereldwijd
Bijna 5000 lopers in België
20.556 selfie-runners
61 rolstoelers
1.255.000 kilometer in totaal
203 verschillende nationaliteiten
42 verschillende nationaliteiten in Ieper
16.000 vrijwilligers verspreid over de 34 locaties
108 Belgen liepen in het buitenland
60% mannen en 40% vrouwen
6,6 miljoen euro
12 tijdzones: in Melbourne was het al nacht, terwijl deelnemers in Chili ’s morgensvroeg aan hun toch startten
